Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 14 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 921/13 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia [...] sierpnia 2013 r., Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia podziału nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 14 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 921/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku po rozpoznaniu wniosku M. D. odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W jego uzasadnieniu Sąd podniósł, że w skardze na decyzję z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...], Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku w przedmiocie podziału nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] w S., stanowiącej własność M. D., wniósł on o wstrzymanie jej wykonania. Przytaczając treść art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., zgodnie z którym po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania, Sąd wyjaśnił, iż zasadność wstrzymania decyzji uzależniona jest od uprawdopodobnienia istnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Skarżący tymczasem w złożonym wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji poprzestał jedynie na samym sformułowaniu tegoż wniosku bez jakiegokolwiek odwołania się do okoliczności, które uzasadniałyby jego uwzględnienie oraz bez powołania faktów wskazujących na istnienie ustawowych przesłanek, umożliwiających sądowi zastosowanie ochrony tymczasowej. Skarżący podał jedynie, iż faktycznie przedmiotowa część działki została już zabrana przez Gminę S. Sąd I instancji wyjaśnił, że "niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków" są przesłankami wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, które winny być oceniane indywidualnie w każdej sprawie. Skarżący nie uprawdopodobnił na czym polegać miałaby ewentualna szkoda, czy też trudne do odwrócenia skutki w związku z wszczęciem i prowadzeniem niniejszego postępowania. W ocenie Sądu przesłanka trudnych do odwrócenia skutków związanych z realizacją zaskarżonej decyzji nie miałaby miejsca, bowiem zatwierdzenie podziału nieruchomości nie ma charakteru nieodwracalnego. Trudne do odwrócenia skutki w rozumieniu powołanego przepisu należy wyłożyć jako skutki prawne, a nie faktyczne. Podobnie rzecz się ma przypadku ewentualnej szkody.
W zażaleniu M. D. zaskarżył powyższe postanowienie w całości. Podniesiono w nim zarzut naruszenia art. 61 § 3 p.p.s.a. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i brak wyczerpującego rozpatrzenia materiału dowodowego zebranego w sprawie, bez dokonania jego właściwej oceny, co miało wpływ na wynik postępowania i błędne ustalenie przez Sąd, iż skarżący nie wykazał okoliczności, które uzasadniałyby wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz zarzut naruszenia art. 134 § 1 p.p.s.a. poprzez niewzięcie pod uwagę wszystkich okoliczności faktycznych sprawy, w sytuacji, gdy Sąd nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, co doprowadziło do uznania, iż skarżący nie wykazał istnienia przesłanek wstrzymania wykonania rozstrzygnięcia, w sytuacji gdy oczywistym jest, że przesłanki te w niniejszym stanie faktycznym zachodzą i uzasadniają wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wskazując na powyższe zarzuty wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz zasądzenie na rzecz radcy prawnego M. Z. świadczącej pomoc prawną z urzędu kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych. W uzasadnieniu zażalenia podniesiono, że decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku nr [...], z dnia [...] sierpnia.2013 roku, zatwierdzająca podział nieruchomości rodzi dla skarżącego niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, a także niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie są zgodne z prawdą twierdzenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, iż dla możliwości wyrządzenia znacznej szkody skarżącemu nie ma znaczenia okoliczność, że część działki określona we wstępnym projekcie podziału jako działka [...], o powierzchni około 0,0085 ha, jest już zajęta pod drogę publiczną i pełni funkcję drogi. Skarżący zwrócił uwagę, że zgodnie z decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] stycznia 2012 roku odmówiono Gminie S. nabycia własności części nieruchomości zajętej pod budowę ulicy Sportowej w S., a podstawą takiego rozstrzygnięcia był fakt, iż Burmistrz S. złożył nieprawdziwe oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania gruntem w sprawie remontu ulicy Sportowej. Ponadto przyjęcie zgłoszenia remontu ulicy Sportowej było naruszeniem art. 30 ust. 1 Prawa Budowlanego. W sytuacji, gdy bez podstawy prawnej i w oparciu o nieprawdziwe oświadczenie Burmistrza S. dokonano zajęcia należącej do skarżącego działki pod budowę ulicy Sportowej, pozbawiając go w ten sposób prawa własności do przedmiotowej działki, oczywistym jest, iż takie rozstrzygnięcie skutkuje wyrządzeniem skarżącemu znacznej szkody. Szkoda ta polega na pozbawieniu go części jego majątku. Ponadto rozstrzygnięcie Samorządowego Kolegium Odwoławczego zatwierdzającego podział nieruchomości rodzi niebezpieczeństwo spowodowania również innych trudnych do odwrócenia skutków, polegających na niemożliwości przywrócenia stanu poprzedniego, a mianowicie odzyskania nieruchomości zajętej pod budowę ulicy Sportowej, bez podstawy prawnej.