Dnia 10 listopada 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2016 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 lipca 2016 roku, sygn. akt II SA/Sz 829/16 odrzucające wniosek o przewrócenie terminu w sprawie ze skargi A.B. na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] kwietnia 2016 roku nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 28 lipca 2016 r. sygn. akt II SA/Sz 1228/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił wniosek A.B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] kwietnia 2016 r. w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzja z dnia [...] kwietnia 2016 r. została doręczona stronie w dniu 22 kwietnia 2016 r. Zaś pismem z dnia 6 lipca 2016 r. skarżący złożył w Powiatowym Urzędzie Pracy w Koszalinie, skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, skargę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Powyższe pisma zostały przekazane do Wojewody Zachodniopomorskiego, jako organu właściwego, w dniu 7 lipca 2016 r. We wniosku o przywrócenie terminu skarżący podał, że w okresie od 22 kwietnia 2016 r. do 29 czerwca 2016 r. znajdował się w stanie ogólnej nieświadomości czy niedoinformowania jego osoby w zakresie sposobu rozpatrywania spornej sprawy urzędowej, co uniemożliwiło mu dochowanie terminu do złożenia skargi.
Sąd wyjaśnił, że zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.) wniosek o przewrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od daty ustania przyczyny uchybienia terminowi. Zakładając, że w niniejszej sprawie przyczyna uchybienia ustała w dniu 29 czerwca 2016 r., to wniosek należało złożyć do dnia 6 lipca 2016 r. Sąd zaznaczył, że co prawda w tym terminie skarżący złożył wniosek, jednakże uczynił to za pośrednictwem Powiatowego Urzędu Pracy w Koszalinie. W takiej sytuacji o zachowaniu terminu do złożenia wniosku decyduje data jego nadania przez ten urząd na adres właściwego organu administracji, czyli tego, który wydał zaskarżone orzeczenie. Jak wynika z akt sprawy wniosek wraz ze skargą przekazano do Wojewody Zachodniopomorskiego w dniu 7 lipca 2016 r. i właśnie ten dzień należy uznać za datę jego wniesienia. Oznacza to, że wniosek o przywrócenie terminu został złożony po upływie siedmiodniowego terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł A.B. wskazując, że wniósł on pismo w terminie siedmiu dni od daty ustania przyczyny uchybienia terminowi, do właściwego urzędu, tj. Powiatowego Urzędu Pracy w Koszalinie, za którego pośrednictwem otrzymuje wszystkie pisma w sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 87 § 1 i § 2 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. W myśl zaś art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.