Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 1 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. O. i H. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 marca 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 3171/16 oddalające wniosek J. O. i H. O. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi J. O. i H. O. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 7 marca 2017 r., IV SA/Wa 3171/16, oddalił wniosek J. O. i H. O. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Wojewody M. z [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania. W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a."), sąd może postanowić o przywróceniu terminu do dokonania czynności sądowej na wniosek strony, o ile do uchybienia terminu doszło bez jej winy. Z kolei zgodnie z treścią art. 87 § 1 p.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana. Z wnioskiem należy wystąpić w terminie 7 dni od daty ustania przyczyny uchybienia. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.), a wraz z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.). Instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć zastosowanie jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie, tj. wniesienie wniosku nastąpi w ciągu siedmiu dni od ustania przeszkody uniemożliwiającej dochowanie terminu, dopełniona zostanie czynność, dla której był ustanowiony termin oraz wnioskodawca uprawdopodobni brak winy w uchybieniu terminu. Brak jednej z tych przesłanek uniemożliwia uwzględnienie wniosku.
W niniejszej sprawie wniosek o przywrócenie terminu został złożony z zachowaniem ustawowego terminu. Skarżący o uchybieniu terminu do wniesienia skargi dowiedzieli się w chwili doręczenia postanowienia z 11 stycznia 2017 r. tj. 7 lutego 2017 r., zaś wniosek o przywrócenie terminu wnieśli 13 lutego 2017 r. Jednocześnie Sąd uznał, że wymóg złożenia skargi został dochowany. W ocenie Sądu przedmiotowy wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie zasługuje jednak na uwzględnienie, albowiem skarżący nie uprawdopodobnili, aby wniesienie skargi w ustawowym terminie było następstwem okoliczności, za które nie ponoszą odpowiedzialności. Kryterium braku winy jako przesłanki zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Dokonując takiej oceny należy przyjąć obiektywny miernik staranności, zgodnie z którym o braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wówczas, gdy strona, obiektywnie nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu przez zainteresowanego w literaturze zalicza się np. przerwy w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar (por. B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2004, s. 329). Skarżący występując z przedmiotowym wnioskiem wskazali, że błędnie zinterpretowali termin 30 dni wskazany w pouczeniu zaskarżonej decyzji przyjmując, że termin 30 dni jest równy jednemu miesiącowi. Skarżący dodali, że są osobami w podeszłym wieku i nie dostatecznie znają procedury.