Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. K.-D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 września 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 1800/18 odrzucające skargę K. K.-D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości kosztów powstałych w związku z wydaniem dyspozycji usunięcia pojazdu postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 26 września 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 1800/18 na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2018, poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.) odrzucił skargę K. K.-D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości kosztów powstałych w związku z wydaniem dyspozycji usunięcia pojazdu. W uzasadnieniu wskazano, że skarżąca pomimo wezwania nie uiściła wpisu od skargi, a ponadto nie nadesłała brakującego odpisu skargi.
Zażalenie na to postanowienie złożyła K. K.-D., wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu wskazała, że nie usunęła braków formalnych wniesionej skargi w wyznaczonym terminie, ponieważ w terminie, w którym Sąd Wojewódzki wysłał do niej korespondencję, przebywała na urlopie i o tym, że zostało do niej wysłane wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi dowiedziała się dopiero 9 X 2018 r., odbierając zaskarżone postanowienie o odrzuceniu skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 57 § 1 p.p.s.a. skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy oraz określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego. Jak słusznie wskazał Sąd I instancji, zgodnie z art. 47 § 1 p.p.s.a. do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych. Przepis art. 49 § 1 p.p.s.a. stanowi zaś, że w wypadku, gdy pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. W myśl art. 58 § 1 pkt 3 cytowanej ustawy sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie jej braków formalnych.
Kolejnym z wymogów stawianych skardze jest jej opłacenie. W myśl art. 220 § 1 cytowanej ustawy sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna oplata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. Zgodnie z art. 220 § 3 p.p.s.a. skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd.
W niniejszej sprawie K. K.-D. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] maja 2018 r. w przedmiocie ustalenia wysokości kosztów powstałych w związku z wydaniem dyspozycji usunięcia pojazdu, do której nie załączyła wymaganej ilości odpisów. Ponadto nie uiściła wpisu sądowego od złożonej skargi. W tej sytuacji zarządzeniami z dnia 3 sierpnia 2018 r. Zastępca Przewodniczącego Wydziału VII WSA w Warszawie słusznie wezwał skarżącą do uzupełnienia braku formalnego oraz fiskalnego wniesionej skargi w terminie 7 pod rygorem jej odrzucenia (por. punkt III zarządzenia z dnia 3 sierpnia 2018 r., k. 1 oraz zarządzenie z dnia 3 sierpnia 2018 r., k. 23). Z adnotacji na kopercie znajdującej się w aktach sprawy wynika, że skierowana do skarżącej przesyłka została dwukrotnie awizowana: w dniach 16 i 24 sierpnia 2018 r., o czym poinformowano adresatkę poprzez pozostawienie zawiadomienia w oddawczej skrzynce pocztowej. Z uwagi na niepodjęcie jej z placówki pocztowej, została zwrócona do Sądu. Wobec powyższego Sąd I instancji prawidłowo uznał wezwania za doręczone w trybie tzw. fikcji doręczenia, o której mowa w art. 73 p.p.s.a., w dniu 30 sierpnia 2018 r. Termin do uzupełnienia braków skargi upływał zatem w dniu 6 września 2018 r. Pomimo jego upływu, braki nie zostały uzupełnione. Powyższe okoliczności nie zostały zakwestionowane w zażaleniu.
Odnosząc się do argumentów podniesionych w zażaleniu dotyczących braku możliwości odebrania korespondencji z Sądu zawierającej wezwanie do uzupełnienia braków formalnych i fiskalnych skargi z uwagi na przebywanie na urlopie, wskazać należy, że nie mogą one odnieść zamierzonego skutku. Przyczyny uchybienia terminowi do uzupełnienia braków skargi mogą być badane jedynie na etapie rozpatrywania wniosku o jego przywrócenie.
W konsekwencji powyższego uznać należy, że zaskarżone postanowienie odpowiada prawu, zaś zażalenie jako niezasadne podlega oddaleniu na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.