Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 24 października 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 979/18 odmawiające uzupełnienia postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 września 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 979/18 o odrzuceniu skargi K. J. na niewykonanie prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 kwietnia 2011 r. sygn. akt III SA/Kr 1018/09 postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 24 października 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 979/18 wydanym na podstawie art. 157 § 1 w zw. z art. 166 oraz art. 160 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018, poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.) odmówił K. J. uzupełnienia postanowienia z dnia 18 września 2018 r. o odrzuceniu jego skargi na niewykonanie prawomocnego wyroku tego Sądu z dnia 14 kwietnia 2011 r. sygn. akt III SA/Kr 1018/09. W uzasadnieniu wskazano, że w kwestionowanym postanowieniu Sąd orzekł o całości skargi, uznając, że podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 154 § 1 p.p.s.a. Zdaniem Sądu I instancji brak było podstaw do zamieszczania w tym postanowieniu jakichkolwiek innych, dodatkowych rozstrzygnięć.
Zażalenie na to postanowienie złożył K. J., wnosząc o jego uchylenie i podnosząc, że niesłusznie nie uwzględniono wniesionej przez niego skargi opartej na podstawie z art. 149 p.p.s.a. w związku z art. 153 i 170 tej ustawy w zakresie, w jakim zarzucił Komendantowi Powiatowemu Policji w K. stan bezczynności w sprawie rozstrzygniętej wyrokiem sądu administracyjnego i niezastosowanie się do wykładni prawa zawartej w tym wyroku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018, poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.) strona może w ciągu 14 dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. W myśl art. 166 tej ustawy do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Z powyższego wynika, że uzupełnienie wyroku (postanowienia) ma miejsce w dwóch przypadkach. Po pierwsze, jeśli sąd pominął w nim niektóre akty lub czynności objęte skargą albo orzekł tylko co do części rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonym akcie, nie ustosunkowując się do pozostałej części zaskarżonego rozstrzygnięcia. Po drugie, jeśli sąd nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
W rozpatrywanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie z dnia 18 września 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 979/18 na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 154 § 1 p.p.s.a. odrzucił skargę K. J. na niewykonanie wyroku tego Sądu z dnia 14 kwietnia 2011 r. sygn. akt III SA/Kr 1018/09. Sąd nie miał obowiązku zawarcia w tym postanowieniu jakichkolwiek dodatkowych rozstrzygnięć. Wydane postanowienie jest kompletne i zawiera wymagane prawem elementy. Sąd rozstrzygnął o całości skargi, zatem brak było podstaw do żądania uzupełnienia tego orzeczenia. Tym samym Sąd I instancji prawidłowo odmówił uwzględnienia wniosku skarżącego o uzupełnienie tego postanowienia.