Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 6 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 marca 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 1560/16 odrzucające skargę kasacyjną G. K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 grudnia 2016 r., sygn. akt III SA/Kr 1560/16 odrzucającego skargę G. K. na czynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia podania bez rozpoznania postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 1 grudnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę G. K.na czynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 6 marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia podania bez rozpoznania.
Powyższe postanowienie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 11 stycznia 2017 r. (k. 66 akt sądowych). W dniu 9 lutego 2017 r. wpłynęła do Sądu opinia pełnomocnika o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie.
Pismem z dnia 15 lutego 2017 r. G. K. wniosła skargę kasacyjną od postanowienia z dnia 1 grudnia 2016 r., którą sporządziła osobiście.
Postanowieniem z dnia 13 marca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie - na podstawie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm. - zwanej dalej: "p.p.s.a.") - odrzucił skargę kasacyjną. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że skarżąca uchybiła określonemu w art. 177 § 1 p.p.s.a. trzydziestodniowemu terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej. Jak wynika bowiem z akt sprawy odpis postanowienia Sądu z dnia 1 grudnia 2016 r. został doręczony pełnomocnikowi skarżącej w dniu 11 stycznia 2017 r., zatem termin do wniesienia skargi kasacyjnej upływał z dniem 10 lutego 2017 r. Wobec powyższego wniesioną w dniu 15 lutego 2017 r. skargę kasacyjną należało uznać za spóźnioną. Stwierdzono nadto, że wniesiona skarga kasacyjna została sporządzona przez skarżącą osobiście, co naruszało wymóg określony w art. 175 § 1 p.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła G. K., zarzucając Sądowi naruszenie art. 177 § 4 p.p.s.a. poprzez jego niezastosowanie. Skarżąca podkreśliła, że termin do wniesienia przez nią skargi kasacyjnej winien być liczony od daty doręczenia jej odpisu opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej złożonej przez pełnomocnika w dniu 9 lutego 2017 r. Jeśli opinia nie została skarżącej doręczona, to bieg terminu do wniesienia środka zaskarżenia jeszcze się nie rozpoczął.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Pomimo częściowo błędnego uzasadnienia, zaskarżone postanowienie odpowiada prawu.
W myśl art. 173 § 1 p.p.s.a. od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem (art. 177 § 1 p.p.s.a.). Stosownie zaś do art. 177 § 4 p.p.s.a. jeżeli pełnomocnik wyznaczony na podstawie art. 253 § 2 nie stwierdza podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, składa w sądzie, w terminie do wniesienia skargi kasacyjnej, sporządzoną przez siebie opinię w tym przedmiocie wraz z odpisem dla strony, dla której został ustanowiony. Sąd doręcza odpis opinii stronie. Termin do wniesienia skargi kasacyjnej przez stronę biegnie od dnia doręczenia odpisu opinii, o czym sąd poucza stronę, dokonując doręczenia. Zdanie trzecie powyższego przepisu nie oznacza przy tym, że strona może wnieść skargę kasacyjną sporządzoną przez siebie samodzielnie. Nadal bowiem obowiązuje rygor przewidziany w art. 175 § 1 p.p.s.a., zgodnie z którym skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Wymogu tego nie stosuje się, gdy skargę sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem oraz gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Ponadto w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami doradca podatkowy a w sprawach własności przemysłowej rzecznik patentowy (art. 175 § 2 i 3 p.p.s.a.). Brak adnotacji o sporządzeniu skargi kasacyjnej przez uprawnioną osobę należy odczytywać jako niedopełnienie obowiązku wypływającego z przymusu adwokacko - radcowskiego (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2010 r., komentarz do art. 175, teza 15). Niezachowanie przymusu adwokacko - radcowskiego przy sporządzeniu skargi kasacyjnej stanowi zaś brak, który nie podlega uzupełnieniu. Oznacza to, że skarga taka podlega odrzuceniu, bez wzywania wnoszącego do uzupełnienia braków w wyznaczonym terminie.