Zażalenie na postanowienie WSA we Wrocławiu w sprawie ze skargi B. W., E. M., W. L., M. B., I. L.-P. na przewlekłość postępowania administracyjnego Starosty Powiatu Wrocławskiego w przedmiocie zwrotu wywłaszczonych nieruchomości
Uzasadnienie strona 2/2

- art. 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez pozbawienie strony możliwości merytorycznego rozpoznania sprawy przez Sąd drugiej instancji na skutek błędnego uznania, iż strona nie uzupełniła braku formalnego skargi kasacyjnej, które to naruszenie nabiera szczególnego znaczenia jeśli zważyć, iż wobec nadania listu przesyłką poleconą, strona nie ma możliwości wykazania prawdziwości swoich twierdzeń tj. fizycznego umieszczenia w kopercie dołączonego odpisu pisma;

- art. 60 K.c. w zw. z art. 66 § 1 zd. 2 P.p.s.a poprzez jego niezastosowanie i przyjęcie poglądu, w świetle którego załączenie recepisu, będącego dowodem nadania listu poleconego, nie jest równoznaczne ze złożeniem oświadczenia woli o nadaniu pisma przesyłką poleconą.

Starosta wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i przyjęcie do rozpoznania skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 66 § 1 P.p.s.a. w toku sprawy adwokaci, radcy prawni, doradcy podatkowi i rzecznicy patentowi doręczają sobie nawzajem pisma bezpośrednio za potwierdzeniem odbioru i oznaczeniem daty lub przesyłką poleconą. W treści pisma procesowego wniesionego do sądu zamieszcza się oświadczenie o doręczeniu odpisu pisma drugiej stronie albo o jego nadaniu przesyłką poleconą. Pisma niezawierające powyższego oświadczenia podlegają zwrotowi bez wzywania do usunięcia tego braku. Zgodnie zaś z art. 66 § 3 P.p.s.a., przepis § 1 nie dotyczy wniesienia skargi, skargi kasacyjnej, zażalenia, sprzeciwu, skargi o wznowienie postępowania i skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.

Podkreślić należy, że Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 lipca 2014 r., III CZP 47/14, OSNC 2015/5/59, stwierdził, że art. 132 § 11 K.p.c. (odpowiednik art. 66 § 3 P.p.s.a.) dotyczy również wniesionego przez pełnomocnika odpisu pisma procesowego zawierającego uzupełnienie braków formalnych apelacji. W uzasadnieniu tej uchwały SN argumentował m.in., że charakter odpisu pisma wniesionego na skutek zarządzenia zobowiązującego do usunięcia braków formalnych apelacji wskazuje, iż jest on częścią tego środka odwoławczego jako pisma wszczynającego postępowanie apelacyjne. Nie ma on charakteru samodzielnego; jest wyłącznie uzupełnieniem dotkniętej stwierdzonymi brakami formalnymi apelacji. Pismo to jest składane w celu uzupełnienia (poprawienia) treści środka odwoławczego, a jego odpis stanowi brakujący element wniesionej apelacji, zatem dopiero oba pisma procesowe łącznie stanowią podstawę oceny, czy apelacja spełnia wszystkie wymagania określone przez ustawodawcę. To z kolei jest podstawą do weryfikacji, czy wniesienie środka odwoławczego było prawidłowe i dopuszczalne, a w konsekwencji, czy jest możliwe nadanie mu dalszego biegu, czy też zachodzi podstawa do odrzucenia apelacji. Charakter obu wskazanych pism przemawia przeciwko różnicowaniu ich z punktu widzenia skutków procesowych, także w zakresie zasad ich doręczania; skoro przyjmuje się, że przewidziany w art. 132 § 11 K.p.c. rygor dotyczy odpisu pisma procesowego w postaci apelacji, to trudno wskazać racjonalne powody niestosowania go także do odpisu pisma procesowego uzupełniającego braki formalne tego środka odwoławczego.

Wskazane wyżej orzeczenie uzasadnia bardziej restrykcyjne postrzeganie zasady oficjalności doręczeń, w tym poprzez rozszerzenie zakresu przedmiotowego wyłączeń - od reguły bezpośredniości doręczeń - z art. 66 § 3 P.p.s.a. Przyjęcie innego zapatrywania, niż w powołanej uchwale, będzie powodowało, że zwrot pisma (na podstawie art. 66 § 1 P.p.s.a.) będącego uzupełnieniem, na stosowne wezwanie, braku formalnego, np. skargi kasacyjnej, w konsekwencji doprowadzi do jej odrzucenia. W takiej sytuacji, w przypadku pism, które nie są wprost wymienione w art. 66 § 3 P.p.s.a., a które powinny być doręczane zgodnie z zasadą oficjalności doręczeń (przez sąd), przewodniczący powinien pouczać strony o sposobie doręczania takiego pisma. Na przykład wezwanie do usunięcia braków skargi powinno zawierać pouczenie o przesłaniu pisma bezpośrednio do sądu (z wyłączeniem trybu z art. 66 § 1 P.p.s.a.).

Uwzględniając powyższe okoliczności uznać trzeba, że nie było podstaw do odrzucenia skargi kasacyjnej przez Sąd pierwszej instancji.

Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 185 § 1 w zw. z art. 197 1 i 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.

Strona 2/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6182 Zwrot wywłaszczonej nieruchomości i rozliczenia z tym związane
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta