Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. L. i J. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 2 grudnia 2010 r., II SO/Bk 26/10 oddalające wniosek G. L. i J. G. o wyłączenie sędziów orzekających w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie w sprawie ze skargi G. L. i J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia (...) lutego 2010 r., nr (...) w przedmiocie podziału nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2010 r., II SO/Bk 26/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił wniosek G. L. i J. G. o wyłączenie sędziów orzekających w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie: (...) w sprawie ze skargi G. L. i J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia (...) lutego 2010 r., nr (...) w przedmiocie podziału nieruchomości.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji podniósł, iż w piśmie z 11 października 2010 r. skarżący w sprawie sygn. akt II SA/Ol 344/10 G. L. i J. G. wnieśli o wyłączenie od orzekania dziewiętnastu sędziów wskazanych w sentencji niniejszego postanowienia (k. 142 akt II SA/Ol 344/10). Zdaniem skarżących zachodzi uzasadniona wątpliwość co do bezstronności wymienionych sędziów orzekających w WSA w Olsztynie w sprawie przez nich zainicjowanej, w której kwestionują decyzję SKO w Olsztynie z (...) lutego 2010 r. Powołali się na argumenty zawarte w piśmie G. L. z 11 października 2010 r. stanowiącym załącznik do sprzeciwu, dotyczące nieprawidłowości przy rozpoznawaniu ich wniosku o prawo pomocy. Wyrazili obawę, że taka sytuacja może się w przyszłości powtórzyć, dlatego wyłączenie sędziów jest uzasadnione.
W wymienionym oświadczeniu z 11 października 2010 r. (k. 140 akt II SA/Ol 344/10) wskazano, że mimo telefonicznego przedstawienia Prezes WSA w Olsztynie Sędzi NSA J. K. zarzutów odnośnie nieprawidłowego postępowania referendarza sądowego przy załatwianiu wniosku o przyznanie prawa pomocy - nie spotkały się one ze zrozumieniem. Jak wywiedziono, Pani Prezes zaakceptowała czynności referendarza mimo, że zdaniem skarżącej, spowodowały one pozbawienie stron możliwości terminowego złożenia skargi kasacyjnej. Zarzucono referendarzowi wyznaczenie zbyt długiego terminu na złożenie dodatkowego oświadczenia majątkowego oraz spóźnione rozpoznanie wniosku spowodowane przebywaniem na urlopie. Prezesowi WSA zarzucono bezpodstawne niewyznaczenie zastępcy referendarza na czas jego urlopu. W tych okolicznościach, jak stwierdziła skarżąca, utraciła zaufanie do wymiaru sprawiedliwości, w szczególności do WSA w Olsztynie.
Postanowieniem z 05 listopada 2010 r. w sprawie I OW 167/10 Naczelny Sąd Administracyjny wyznaczył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku do rozpoznania wyżej wskazanego wniosku o wyłączenie sędziów.
Wydając zaskarżone postanowienie Sąd pierwszej instancji podniósł, iż argumentacja wniosku skarżących oraz zarzuty zawarte w oświadczeniu z 11 października 2010 r. nie wskazują na istnienie po stronie któregokolwiek z sędziów wymienionych we wniosku i orzekających w WSA w Olsztynie okoliczności mogącej budzić uzasadnione wątpliwości co do ich bezstronności w sprawie II SA/Ol 344/10.
Przede wszystkim brak jest podstaw do wyłączenia od orzekania w oparciu o art. 19 P.p.s.a. sędziów (...). Wymienione osoby złożyły oświadczenia wskazujące, że brak jest okoliczności mogących wywołać uzasadnione wątpliwości co do ich bezstronności w sprawie. Ponadto nie podejmowały w postępowaniu sądowoadministracyjnym ze skargi wnioskodawców żadnych czynności orzeczniczych czy administracyjnych. Również wniosek o wyłączenie nie zawiera jakichkolwiek zarzutów wobec tych sędziów.