Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S.N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 października 2019 r., sygn. akt II SA/Łd 389/19 o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędziego WSA Jolanty Rosińskiej od orzekania w sprawie ze skargi S.N. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia [...]lutego 2019 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 23 października 2019 r., sygn. akt II SA/Łd 389/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił wniosek S.N. (dalej: skarżący) o wyłączenie sędziego WSA Jolanty Rosińskiej od orzekania w sprawie ze skargi skarżącego na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia [...]lutego 2019 r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że pismem z dnia 28 czerwca 2019 r. skarżący wniósł o wyłączenie od orzekania w sprawie ww. sędziego, podnosząc zarzut stronniczości.
Sędzia WSA Jolanta Rosińska złożyła oświadczenia, że nie zachodzą w jej przypadku okoliczności przewidziane w art. 18 i art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalając wniosek wskazał, że okoliczności przedstawione przez skarżącego nie uzasadniają konieczności wyłączenia sędziego od rozpatrywania przedmiotowej sprawy. O wyłączeniu sędziego nie może bowiem decydować subiektywne przekonanie strony o jego stronniczości i niesprawiedliwości oraz o wadliwym sposobie orzekania, do czego w istocie sprowadzają się argumenty skarżącego.
Ponadto wskazano, że Sędzia WSA Jolanta Rosińska złożyła oświadczenia, że nie zachodzą żadne okoliczności określone w art. 18 i 19 P.p.s.a., dające podstawę do wyłączenia ich od rozpoznawania sprawy skarżącego. Zdaniem Sądu, prawdziwość tego oświadczenia nie budzi wątpliwości.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący, domagając się jego uchylenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Instytucja wyłączenia sędziego od orzekania w sprawie regulowana jest przepisami Rozdziału 5 Działu I P.p.s.a. Art. 18 § 1 P.p.s.a. zawiera zamknięty katalog przesłanek, dla których wyłączenie sędziego winno nastąpić z urzędu, zaś wyłączenie dokonywane na wniosek strony uregulowane jest art. 19 P.p.s.a. Przy czym stosownie do treści art. 20 P.p.s.a., to strona składająca wniosek obowiązana jest wskazać oraz uprawdopodobnić przyczyny wyłączenia. Postanowienie w przedmiocie wyłączenia sędziego, zgodnie z treścią art. 22 § 2 P.p.s.a., poprzedza złożenie wyjaśnień przez tego sędziego, którego wniosek dotyczy.
Podkreślić należy, że o wyłączeniu sędziego nie może decydować subiektywne przekonanie strony o jego stronniczości i niesprawiedliwości. Przyczyny wyłączenia, które powinny zostać uprawdopodobnione we wniosku o wyłączenie sędziego, to wyłącznie przyczyny na które wskazują art. 18 i 19 P.p.s.a. Oznacza to, że nie będzie chodzić o jakąkolwiek okoliczność, która zdaniem strony wyłącza sąd od rozpoznawania jego sprawy, ale okoliczność spośród przewidzianych ustawą - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd I instancji trafnie ocenił, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzą okoliczności, które uzasadniałyby uwzględnienie wniosku skarżącego. Wskazane przez wnioskodawcę okoliczności mają subiektywny charakter i wynikają z niezadowolenia strony z prowadzenia przez ww. sędziego czynności w niniejszej sprawie. Sędzia, której dotyczył wniosek o wyłączenie od orzekania, złożyła oświadczenie, o którym mowa w art. 22 § 2 P.p.s.a. Jak stwierdził Sąd Najwyższy: "Autorytet moralny sędziego przemawia za wiarygodnością złożonego wyjaśnienia i jeżeli strona żądająca wyłączenia zaprzecza prawdziwości, obowiązana jest wskazać i udowodnić okoliczności, które by podważały wiarygodność oświadczenia sędziego" (postanowienie z 25 sierpnia 1971 r., I CZ 121/71, OSN 1972, poz. 55). Wobec zaś niewskazania jakichkolwiek okoliczności i argumentów, które podważałyby prawdziwość złożonego oświadczenia - stwierdzić należy, że postanowienie Sądu I instancji oddalające wniosek o wyłączenie wskazanego sędziego WSA było zgodne z prawem.
Odnosząc się natomiast do podnoszonych w zażaleniu kwestii dotyczących nierozpoznania wniosku o wyłączenie sędziów, którzy brali udział w wydaniu zaskarżonego postanowienia należy wskazać, że taki wniosek skarżący zawarł dopiero w zażaleniu na postanowienie z dnia 23 października 2019 r. Nie jest zatem zasadny zarzut, że postanowienie to wydali sędziowie objęci wnioskiem o wyłączenie.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.