Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2019 r., sygn. akt I SA/Wa 1361/19 o odrzuceniu skargi K. K. na decyzję na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2019 r., sygn. akt I SA/Wa 1361/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę K. K. na decyzję na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że pismem z dnia 23 maja 2019 r. skarżąca, reprezentowana przez syna R. K., wniosła skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2019 r.
Następnie pismem z dnia 9 lipca 2019 r., w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącej Wydziału I z dnia 2 lipca 2019 r., wezwano pełnomocnika skarżącej do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 200 zł, w terminie 7 dni, od daty otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
Wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 13 lipca 2019 r., a zatem termin do uiszczenia wpisu od skargi upłynął w dniu 22 lipca 2019 r. Do dnia wydania postanowienia pełnomocnik skarżącej nie uiścił należnego wpisu od skargi, a zatem, w ocenie Sądu, zachodziły przesłanki do odrzucenia skargi na podstawie art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.".
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła K. K., zarzucając naruszenie art. 67 § 5 P.p.s.a.
W uzasadnieniu wnosząca zażalenie wskazała, że zarządzenie wzywające do uiszczenia wpisu sądowego od skargi zostało skierowane na nieprawidłowy adres. Pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zostało bowiem skierowane na adres zamieszkania strony, a nie na wskazany i stosowany w toku postępowania adres do doręczeń, który jest adresem ustanowionego przez stronę pełnomocnika. Pismo sądowe zostało odebrane przez wnuka K. K., syna pełnomocnika strony R. K., noszącego to samo imię i nazwisko co ojciec.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
W rozpoznawanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyjął, że prawidłowo wezwany pełnomocnik skarżącej nie uiścił w zakreślonym terminie wpisu od skargi, a zatem zaistniała podstawa do odrzucenia skargi na podstawie art. 220 § 3 P.p.s.a. Z powyższym stanowiskiem nie można się zgodzić.
Podkreślić należy, że zgodnie z art. 46 § 1 pkt 1 i 4 P.p.s.a. każde pismo strony, w tym również skarga, powinno zawierać oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników, a także podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Ponadto, stosownie do art. 46 § 2 pkt 1 lit. a P.p.s.a. gdy pismo strony jest pierwszym pismem w sprawie, powinno ponadto zawierać oznaczenie miejsca zamieszkania, a w razie jego braku - adresu do doręczeń, lub siedziby i adresów stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników. Z kolei w myśl art. 46 § 3 P.p.s.a. do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo lub jego wierzytelny odpis, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który w danej sprawie nie złożył jeszcze tych dokumentów przed sądem. Natomiast w świetle art. 67 § 5 P.p.s.a., jeżeli ustanowiono pełnomocnika lub osobę upoważnioną do odbioru pism w postępowaniu sądowym, doręczenia należy dokonać tym osobom.