Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Gminy Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 2012 r., sygn. akt IV SA/Wr 471/12 w zakresie kosztów postępowania sądowego w sprawie ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Z. z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie realizacji obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych dla nauczycieli, którym powierzono stanowisko kierownicze, w tym dyrektorom szkół i wicedyrektorom oraz ustalenie tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych prowadzonych bezpośrednio z uczniami lub wychowankami albo na ich rzecz, dla nauczycieli zatrudnionych w pełnym wymiarze zajęć postanawia: uchylić punkt III zaskarżonego wyroku i w tym zakresie przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania.
Wyrokiem z dnia 3 grudnia 2012 r., sygn. akt IV SA/Wr 471/12 Wojewódzki Sad Administracyjny we Wrocławiu stwierdził nieważność zdania pierwszego § 3 uchwały Rady Miejskiej w Z. z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] (pkt I); orzekł, że uchwała w zaskarżonej części nie podlega wykonaniu (pkt II) oraz zasądził od Rady Miejskiej w Z. na rzecz Wojewody Dolnośląskiego kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (pkt III).
Zażalenie na postanowienie zawarte w punkcie III tego wyroku wniosła Gmina Z..
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie:
- art. 25 § 1 p.p.s.a. poprzez jego niezastosowanie i zasądzenie od Rady Miejskiej Z. na rzecz Wojewody Dolnośląskiego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, podczas gdy Rada Miejska nie posiada zdolności sądowej i procesowej;
- art. 200, art. 205 § 2, art. 209 oraz 141 § 4 p.p.s.a. poprzez brak jakichkolwiek motywów uzasadnienia postanowienia w przedmiocie kosztów postępowania.
W odpowiedzi na zażalenie Wojewoda Dolnośląski wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. 2012.270 j.t.), dalej "p.p.s.a." w razie uwzględnienia skargi przez sąd I instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność, albo dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Natomiast stosownie do art. 205 § 2 p.p.s.a. do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie.
Z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), a zwłaszcza jej art. 11a wynika, że gmina działa przez swoje organy, którymi są rada gminy oraz wójt/burmistrz/prezydent. Kwestią, na którą trzeba zwrócić uwagę jest to, że samodzielność prawna gminy podlega ochronie sądowej, co wynika z art. 165 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 2 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina posiada zdolność procesową, dokonuje czynności w postępowaniu przez organy lub osoby uprawnione do działania w jej imieniu (art. 26 § 1 i art. 28 § 1 Podmiotem praw i obowiązków jest gmina jako wspólnota terytorialna, a nie jej organy. Organ gminy nie może być traktowany jako podmiot od niej niezależny.
Należy zauważyć, że w niniejszej sprawie stronami postępowania są Wojewoda Dolnośląski, który w postępowaniu przed sądem I instancji była reprezentowana przez radcę prawnego oraz Gmina Z.
W takiej sytuacji należy stwierdzić, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w zaskarżonym postanowieniu nieprawidłowo zasądził zwrot kosztów zastępstwa procesowego od Rady Miejskiej w Z., która jest jedynie organem stanowiącym Gminy Z., zamiast od Gminy Z.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 197 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.