Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 lipca 2015 r., sygn. akt IV SA/Wr 30/15 oddalające wniosek o wyłączenie sędziego WSA Lidii Serwiniowskiej, sędziego NSA Mirosławy Rozbickiej-Ostrowskiej, sędziego NSA Tadeusza Kuczyńskiego, sędziego NSA Ryszarda Pęka, sędziego NSA Jolanty Sikorskiej, sędziego WSA Wandy Wiatkowskiej-Ilków, sędziego NSA Henryka Ożoga, sędziego WSA Alojzego Wyszkowskiego oraz sędziego NSA Julii Szczygielskiej od orzekania w sprawie o sygn. akt IV SA/Wr 30/15 w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] września 2014 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego postanawia oddalić zażalenie.
Pismem z dnia 29 czerwca 2015 r. skarżący M.D. złożył wniosek o wyłączenie sędziów wymienionych w sentencji orzeczenia od rozpoznania sprawy na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] września 2014 r. w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego.
W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż zarzuca sędziom "faworyzowanie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W." w swoich sprawach przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu. Na poparcie swoich twierdzeń skarżący przywołał następujące sygn. akt: IV SA/Wr 221/14, IV SA/Wr 226/14, IV SA/Wr 662/14.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 21 lipca 2015 r. oddalił wniosek skarżącego.
W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie nie występują okoliczności mogące stanowić podstawę do wyłączenia sędziów wskazanych przez skarżącego od orzekania w sprawie. Sąd bowiem nie dostrzegł istnienia przesłanek, o których mowa w art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.), stanowiących podstawę do wyłączenia z mocy ustawy.
Odnosząc się natomiast do argumentu wskazanego przez skarżącego we wniosku o wyłączenie sędziów, Sąd doszedł do przekonania, że bezsprzecznie nie stanowi on przesłanki uzasadniającej ich wyłączenie. Podając przyczynę wyłączenia sędziów Wydziału IV, skarżący nie złożył bowiem żadnych dowodów uprawdopodobniających przedstawioną okoliczność. Przywołał tylko sygnatury trzech spraw, w których wniósł skargi do Sądu, na trzy odrębne decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. tj. sygn. akt IV SA/Wr 221/14, sygn. akt IV SA/Wr 226/14 oraz sygn. akt IV Wr 662/14. W sprawach tych - jak ustalił Sąd - zapadły wyroki oddalające skargi skarżącego.
Sąd wskazał, że zarówno samo subiektywne przeświadczenie skarżącego co do tego, że sędziowie Wydziału IV tutejszego Sądu "faworyzują Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. " jak i okoliczność, że w przywołanych przez skarżącego sprawach zapadły wyroki oddalające jego sprawy, nie stanowi i nie może stanowić przesłanki do żądania ich wyłączenia. Tym bardziej, że skarżący będąc niezadowolony z kierunku merytorycznych rozstrzygnięć zapadłych w jego sprawach o przywołanych we wniosku sygnaturach mógł - poprzez wniesienie skarg kasacyjnych od tych orzeczeń - wszcząć ich instancyjną kontrolę.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł M.D., zarzucając niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziów. Ponownie stwierdził, że sędziowie WSA we Wrocławiu orzekający w jego sprawach nie uwzględniają, iż Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. dopuściło się rażącego naruszenia prawa, czym faworyzują wskazany organ administracji.
Skarżący podniósł również, że sędziowie WSA we Wrocławiu z własnej inicjatywy nie zawiadomili Okręgowej Rady Adwokackiej we Wrocławiu o niezachowaniu przez adwokatów ustanowionych dla niego z urzędu w poszczególnych sprawach zasad należytej staranności przy sporządzaniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, chociaż istnieją ku temu przesłanki.