Niezależnie jednak od przyczyn wymienionych powyżej, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli między nim a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego, o czym stanowi art. 19 wskazanej ustawy.
Zaznaczyć przy tym należy, że podstawą wyłączenia sędziego nie mogą być jedynie gołosłowne twierdzenia i subiektywne odczucia strony skarżącej. Konieczne jest wskazanie konkretnych okoliczności, czy to wymienionych enumeratywnie w art. 18 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, czy też innych, z których wynika, że istnieją uzasadnione wątpliwości co do bezstronności tego sędziego zgodnie z treścią art. 19 tejże ustawy.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, skarżąca wnosząc w niniejszej sprawie o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie - Krystyny Józefczyk i Elżbiety Mazur - Selwy, ani we wniosku o wyłączenie sędziów, ani też w zażaleniu nie przedstawiła przesłanek, które uzasadniałyby wyłączenie tych sędziów. W sprawie nie występują przyczyny wyłączenia z mocy ustawy określone w art. 18 § 1 p.p.s.a., ponadto przesłanką wyłączenia nie może być wyłącznie subiektywne odczucie skarżącej co do celowości złożonego wniosku, uzasadnione przekonaniem, że w innej sprawie skarżącej, rozpoznanej z udziałem tych sędziów, przebieg postępowania i rozstrzygnięcie sprawy nie odpowiadało oczekiwaniom skarżącej.
Zasadnie ocenił Sąd I instancji, że wskazana przez skarżącą przyczyna wyłączenia sędziego nie stanowi okoliczności, która mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziów, których dotyczył wniosek w niniejszej sprawie. Podkreślić należy, że pojęcie "uzasadniona wątpliwość", dotyczy wątpliwości co do bezstronności sędziego, która uzasadniona jest obiektywnymi powodami, czyli takimi, które pozostają w związku przyczynowym między ich wystąpieniem, a powstaniem oceny, że prawdopodobne jest, iż w tych okolicznościach sędzia może okazać się nieobiektywny. Istnienie okoliczności, które wskazywałyby na wystąpienie w sprawie takiej sytuacji nie zostało uprawdopodobnione.
Mając na uwadze podniesione okoliczności oraz treść oświadczeń złożonych przez sędziów, których wyłączenia żądała skarżąca, uznać należy, że Sąd I instancji w sposób właściwy ocenił, iż w sprawie nie zachodzą wymienione w art. 18 i art. 19 p.p.s.a. okoliczności, które uzasadniałyby uwzględnienie wniosku o wyłączenie tych sędziów.
Z materiałów zgromadzonych w aktach sprawy nie wynika też, by wniosek o wyłączenie sędziów rozpoznany został w składzie podlegającym wyłączeniu z mocy ustawy. Zauważyć należy, że pod pojęciem "sprawy", o której mowa w art. 18 § 1 p.p.s.a. należy rozumieć orzeczenie rozstrzygające sprawę sądowoadministracyjną co do istoty, nie zaś rozstrzygnięcie kwestii incydentalnej w toku postępowania. Ponadto kwestia wyłączenia sędziego, to nie jest sprawa sędziego, którego dotyczy wniosek.
Wobec tego, że odmowa uwzględnienia wniosku o wyłączenie sędziów nie narusza wskazanych w zażaleniu przepisów prawa, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.