Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Dowódcy Jednostki Wojskowej 1230 na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 479/11 o odrzuceniu skargi kasacyjnej od wyroku tego Sądu z dnia 13 września 2011 r. w sprawie ze skargi M.K. na decyzję Dowódcy 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej w Legionowie z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wypłacenia należności za pełnienie służby lekarza dyżurnego garnizonu postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną Dowódcy Jednostki Wojskowej 1230, będącego następcą prawnym Dowódcy 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej w Legionowie, reprezentowanego przez radcę prawnego, wniesioną od wyroku tego Sądu z dnia 13 września 2011 r. W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, iż zarządzeniem z dnia 16 listopada 2011 r. wezwano pełnomocnika organu do przedłożenia pełnomocnictwa do sporządzenia skargi kasacyjnej, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia wniesionego środka zaskarżenia. Zarządzenie to doręczone zostało 7 grudnia 2011 r., jednakże nadesłanie pełnomocnictwa nastąpiło z naruszeniem zakreślonego terminu, bowiem dopiero w dniu 16 grudnia 2011 r. Zdaniem Sądu powodowało to konieczność odrzucenia skargi kasacyjnej na podstawie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej jako "P.p.s.a.".
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł Dowódca Jednostki Wojskowej 1230, prawidłowo reprezentowany, domagając się uchylenia zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Postanowieniu zarzucono naruszenie art. 83 § 4 P.p.s.a. w zw. z art. 57 § 5 pkt 4 K.p.a. W uzasadnieniu zażalenia jego autor podniósł, iż przesyłka zawierająca pełnomocnictwo oraz pismo przewodnie złożona została w kancelarii jawnej jednostki w dniu 12 grudnia 2011 r., a zatem w zakreślonym przez Sąd terminie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Art. 83 § 4 P.p.s.a., którego naruszenia miał dopuścić się Sąd I instancji, stanowi w swojej pierwszej części, iż złożenie pisma przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu. Przepis ten znajdzie zastosowanie jedynie w przypadku żołnierza zawodowego, który wnosi pismo w postępowaniu sądowoadministracyjnym, jako jego strona bądź uczestnik. W przedmiotowej sprawie skarga kasacyjna wniesiona została nie przez żołnierza, ale przez Dowódcę Jednostki Wojskowej 1230, który działał jako organ administracji, i wobec którego przepis art. 83 § 4 P.p.s.a. nie będzie miał zastosowania. Nie można zatem przyjąć, aby złożenie pisma przez pełnomocnika organu w kancelarii jawnej Jednostki w dniu 12 grudnia 2011 r. wywoływało skutek, o jakim mowa w powołanym przepisie. Wobec Dowódcy jednostki zastosowanie znaleźć winna ogólna regulacja, zawarta w art. 83 § 3 P.p.s.a., który stanowi, iż równoznaczne ze złożeniem pisma do sądu jest oddanie go w polskim urzędzie pocztowym lub w polskim urzędzie konsularnym. Oznacza to, iż dniem, w którym organ wykonał wezwanie Sądu do uzupełnienia braków skargi kasacyjnej będzie dzień złożenia pisma w Urzędzie Pocztowym Warszawa 119, a zatem 16 grudnia 2011 r., jak prawidłowo uznał to Sąd I instancji.
Nadto podkreślenia wymaga, iż postępowanie sądowoadministracyjne toczy się jedynie w oparciu o przepisy ustawy P.p.s.a., zatem art. 57 § 4 K.p.a., którego naruszenia także dopatrywano się w zażaleniu, nie mógł mieć zastosowania w niniejszej sprawie, a co za tym idzie Sąd nie mógł go w żaden sposób naruszyć.
Mając na uwadze powyższe i uznając zaskarżone postanowienie za zgodne z prawem, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.