Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 29 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 26 maja 2017 r., sygn. akt: II SA/Bd 896/16 o odrzuceniu skargi kasacyjnej Z.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 26 października 2016 r., sygn. akt: II SA/Bd 896/16 w sprawie ze skargi Z.S. na niewykonanie przez Burmistrza Miasta i Gminy S. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 4 lutego 2014 r., sygn. akt: II SAB/Bd 174/13 postanawia: oddalić zażalenie. 3
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 26 października 2016 r., sygn. akt: II SA/Bd 896/16 oddalił skargę Z.S. na niewykonanie przez Burmistrza Miasta i Gminy S. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 4 lutego 2014 r., sygn. akt: II SAB/Bd 174/13. Odpis wyroku z uzasadnieniem i pouczeniem doręczono skarżącemu w dniu 12 grudnia 2016 r.
W dniu 9 stycznia 2017 r. skarżący skierował do Sądu osobiście sporządzoną skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 15 lutego 2017 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 26 maja 2017 r. odrzucił skargę kasacyjną, która została wbrew regulacji art. 175 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2016 r., poz. 718) powołanej dalej także jako p.p.s.a., sporządzoną osobiście przez skarżącego.
Wyznaczony w dniu 11 kwietnia 2017 r. pełnomocnik skarżącego pismem z dnia 13 czerwca 2017 r. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, podnosząc, że Sąd wobec niespełnienia wymogów formalnych skargi kasacyjnej był zobowiązany wezwać pełnomocnika skarżącego do usunięcia braku formalnego w trybie art. 49 p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Stosownie do art. 175 § 1, § 2 i § 3 p.p.s.a., skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika. Ratio legis wprowadzenia "przymusu adwokackiego" stanowi konieczność profesjonalnego sporządzenia skargi kasacyjnej. Zgodnie z art. 175 § 1 p.p.s.a., skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, zaś w sprawach obowiązków podatkowych przez doradcę podatkowego, a w sprawach własności przemysłowej przez rzecznika patentowego. Może zostać również wniesiona przez sędziego, prokuratora, notariusza, radcę Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, profesora lub doktora habilitowanego nauk prawnych, będących stroną, przedstawicielem lub pełnomocnikiem, a także przez prokuratora, Rzecznika Praw Obywatelskich lub Rzecznika Praw Dziecka (art. 175 § 2 p.p.s.a.). Sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej przez osobę pozbawioną zdolności postulacyjnej (art. 175 § 1 p.p.s.a.) jest brakiem, który nie podlega uzupełnieniu w trybie art. 49 p.p.s.a. w zw. z art. 176 p.p.s.a. i powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej na podstawie art. 178 p.p.s.a. Strona może jednak z własnej inicjatywy naprawić ten błąd w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej, np. przez złożenie na skardze kasacyjnej podpisu przez jedną z osób wymienionych w art. 175 p.p.s.a. albo przez złożenie nowej skargi kasacyjnej, z zachowaniem wymogów określonych w tym przepisie (por. postanowienie NSA z dnia 29 listopada 2016 r., sygn. akt: I OZ 1496/16).
Bezspornym jest, że złożona przez skarżącego skarga kasacyjna została sporządzona przez niego osobiście, co skutkowało jej prawidłowym odrzuceniem, skoro określony brak skargi kasacyjnej jest brakiem tego typu, że odrzucenie skargi w tym wypadku nie wymaga uruchomienia trybu usuwania braków formalnych (por. H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, T. Woś, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2005, s. 562). W tej sytuacji podzielić należy wyrażone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy stanowisko, że skarga kasacyjna sporządzona przez stronę osobiście była niedopuszczalna, a zatem podlegała odrzuceniu na podstawie art. 178 p.p.s.a.
Z powyższych względów nie można podzielić stanowiska prezentowanego w zażaleniu, iż Sąd był zobligowany do wezwania pełnomocnika w trybie art. 49 p.p.s.a.
Zwrócić należy uwagę, że pełnomocnik w momencie wyznaczenia z urzędu powinien podjąć działania zmierzające do ustalenia stanu sprawy w celu zapewnienia należytej reprezentacji strony. W niniejszej sprawie z tą chwilą rozpoczynał bieg termin do wniesienia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika wyznaczonego w ramach instytucji prawa pomocy wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia, skoro odpis wyroku oddalającego skargę doręczono skarżącemu w grudniu 2016 r. Jakichkolwiek czynności w sprawie tej pełnomocnik jednak nie podjął.
Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. zażalenie oddalił.
-----------------------
3