Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia C. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 stycznia 2015 r., sygn. akt II SAB/Po 146/14 odmawiające przywrócenia terminu do usunięcia braków formalnych skargi poprzez jej podpisanie w sprawie ze skargi C. K. na bezczynność Prokuratora Rejonowego w G. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 8 stycznia 2015 r., sygn. akt II SAB/Po 146/14 odmówił C. K. przywrócenia terminu do usunięcia braków formalnych skargi poprzez jej podpisanie w sprawie z jej skargi na bezczynność Prokuratora Rejonowego w G. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
Sąd wskazał, że zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 25 listopada 2014 r. wezwano skarżącą do usunięcia w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia i pod rygorem odrzucenia skargi - braków formalnych skargi poprzez jej podpisanie. Odpis zarządzenia został doręczony stronie w dniu 8 grudnia 2014 r. (k. 19), w trybie doręczenia zastępczego - wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi odebrał dorosły domownik M. K.
Termin do usunięcia braków formalnych skargi upłynął w dniu 15 grudnia 2014 r. Strona skarżąca nie podpisała w tym terminie skargi.
W dniu 22 grudnia 2014 r. C. K. złożyła w Sądzie opatrzone własnoręcznym podpisem pismo procesowe, w którym wskazała, iż złożona przez nią skarga na bezczynność dotyczyła wyłącznie organów Policji, a nie Prokuratury, a z treści jej skargi wynika wyraźnie, iż nie ma miejsca na domniemywanie przez [...] prokuraturę podstaw dla zaistnienia skargi w trybie art. 54 p.p.s.a. na bezczynność tego podmiotu. Nadto skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi, ze względu na swój zły stan zdrowia i inwalidztwo. Wraz z tym pismem skarżąca złożyła własnoręcznie podpisane pismo datowane na 27 października 2014 r. odpowiadające w swej treści skardze z dnia 27 października 2014 r. złożonej drogą elektroniczną i opatrzonej podpisem elektronicznym, która zainicjowała postępowanie w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu stwierdził, że wniosek o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi poprzez jej podpisanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Sąd powołał art. 86 § 1 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. - dalej: p.p.s.a.) i stwierdził, że treść wniosku strony nie pozwala na przyjęcie, iż uprawdopodobniła ona brak winy w uchybieniu terminu, albowiem nie wskazała jakie to szczególne okoliczności wynikające z jej inwalidztwa, względnie stanu zdrowia, w tym choroby nowotworowej zaistniały w okresie od 15 grudnia do 21 grudnia 2014 r. i uniemożliwiły jej wywiązanie się z obowiązku podpisania skargi w wyznaczonym terminie, względnie jakie okoliczności zaistniały w dniu 22 grudnia 2014 r. umożliwiając stronie przesłanie do sądu własnoręcznie podpisanej skargi.
W ocenie Sądu, strona - w celu należytego zadbania o własne sprawy, skoro wniosła skargę do Sądu powinna była liczyć się z koniecznością jej podpisania. Powinność liczenia się z koniecznością podpisania skargi wynika z faktu, iż w aktualnym stanie prawnym w postępowaniu sądowoadministracyjnym - z uwagi na treść art. 46 p.p.s.a. - nie jest dopuszczalne wniesienie do sądu pisma opatrzonego bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2013 r., poz. 262), w tym także za pośrednictwem organu administracji publicznej, za pomocą środków komunikacji elektronicznej (por. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 maja 2014 r., sygn. I OPS 10/13). Strona w swoich działaniach winna także uwzględniać konieczność terminowego podejmowania dalszych czynności w postępowaniu i zdawać sobie sprawę, że nieterminowe dokonywanie czynności procesowych może mieć swoje konsekwencje prawne. W konsekwencji obowiązana była do dochowania szczególnej staranności w zakresie trybu i rygorów związanych z korzystaniem z przysługujących stronie środków zaskarżenia.