Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 138/12 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi B. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] lutego 2011 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 138/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił B. S. przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 14 sierpnia 2012 r.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że postanowieniem z dnia 14 sierpnia 2012 r. została odrzucona skarga B. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] lutego 2011 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności. Odpis tego postanowienia został doręczony pełnomocnikowi skarżącej w dniu 22 sierpnia 2012 r.
Skarżąca złożyła w dniu 8 października 2012 r. wniosek o przewrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, w którym wskazała, że w związku z wyjazdem zagranicznym, nie mogła zapoznać się przed dniem 4 października 2012 r. z treścią wydanego postanowienia i skierować do pełnomocnika prośby o wniesienie skargi kasacyjnej.
Odmawiając przywrócenia terminu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku stwierdził, że w sprawie nie zachodzą okoliczności uzasadniające przyjęcie braku winy strony w uchybieniu terminu do dokonania czynności. Strona była reprezentowana w postępowaniu przez profesjonalnego pełnomocnika. Fakt nie złożenia przez pełnomocnika skargi kasacyjnej i wyjazd zagraniczny skarżącej nie uzasadniają, zdaniem Sądu I instancji, przyjęcia braku winy w uchybieniu terminu. Skarżąca należycie dbająca o swoje interesy winna bowiem pozostawać w kontakcie ze swoim pełnomocnikiem, a ewentualne zaniedbanie pełnomocnika strony w uchybieniu terminu jest tożsame z winą strony postępowania.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła B. S., domagając się zmiany zaskarżonego orzeczenia poprzez przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie obrazę przepisów postępowania, tj. art. 86 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez błędną jego wykładnię oraz uznanie, że przy ustalonym stanie faktycznym nie zostały spełnione przesłanki do przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
W uzasadnieniu wnosząca zażalenie podniosła, że uchybienie terminu wynikało z winy jej pełnomocnika, a nie jej samej. Pozostając poza granicami kraju nie miała wpływu na czynności konieczne do wykonania w celu złożenia środka zaskarżenia. Jednocześnie uchybienie pełnomocnika nie może stanowić o utracie prawa przez stronę, szczególnie jeżeli opuściła kraj działając w dobrej wierze, że jej sprawy zlecone innym podmiotom będą prowadzone prawidłowo.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.", sąd może na wniosek strony przywrócić uchybiony termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, o ile uchybienie nastąpiło bez winy strony. W myśl art. 87 § 2 P.p.s.a. na stronie spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu. Uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminu wiąże się z tym, że strona skarżąca powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, iż przeszkoda uniemożliwiająca dokonanie czynności w terminie była od niej niezależna. Podkreślić należy, iż brak winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu obowiązku maksymalnej w danych warunkach staranności przy dokonywaniu czynności procesowej.