Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury , nr (...) w przedmiocie umorzenia postępowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1742/11 oddalające wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) czerwca 2011 r., nr (...) w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 23 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1742/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek r. pr. P. S. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) czerwca 2011 r., nr (...) w przedmiocie umorzenia postępowania.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia 24 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 1742/11 przyznał W. K. prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. W związku z uprawomocnieniem się niniejszego postanowienia Okręgowa Izba Radców Prawnych w Warszawie wyznaczyła r.pr. P. S. pełnomocnikiem dla skarżącego w ramach przyznanego prawa pomocy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 5 stycznia 2012 r. odrzucił skargę W. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) czerwca 2011 r. nr (...) w przedmiocie umorzenia postępowania.

W piśmie z dnia 3 stycznia 2012 r. (k-54) r.pr. P. S. wniósł o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych. Oświadczył ponadto, że żądane koszty nie zostały opłacone w całości ani w części.

Powyższy wniosek został oddalony postanowieniem referendarza sądowego z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. akt. I SA/Wa 1742/11.

W dniu 30 stycznia 2012 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął sprzeciw r.pr. P. S. od ww. postanowienia, wobec czego straciło ono moc, a sprawa z wniosku o przyznanie wynagrodzenia podlega rozpoznaniu na nowo.

W dniu 26 stycznia 2012 r. wpłynął ponowny wniosek r.pr. P. S. o zasądzenie na jego rzecz kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącemu W. K. w postępowaniu przed Sądem oraz za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej powiększonej o koszty korespondencji ze skarżącym (7,50 zł).

Referendarz sądowy postanowieniem z dnia 31 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1742/11 przyznał pełnomocnikowi stosowne wynagrodzenie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz kwotę 7,50 zł tytułem niezbędnych udokumentowanych wydatków.

Wydając zaskarżone postanowienie Sąd pierwszej instancji wskazał, iż z uwagi na skutecznie wniesiony sprzeciw, postanowienie referendarza sądowego z dnia 17 stycznia 2012 r. utraciło moc prawną, a wniosek pełnomocnika skarżącego podlegał rozpoznaniu przez Sąd na nowo. Jak wynika z akt sprawy postanowieniem referendarza sądowego z dnia 31 stycznia 2012 r., przyznane zostało stosowne wynagrodzenie r.pr. P. S.. Sąd pierwszej instancji uznał więc, że żądanie pełnomocnika o zwrot kosztów zostało zaspokojone. Pozostający zatem w aktach sprawy wniosek z dnia 3 stycznia 2012 r. stał się bezzasadny i jako taki podlegał oddaleniu.

W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik skarżącego podniósł, iż referendarz sadowy 17 stycznia 2012 r. oddalił jego wniosek uznając, iż udział w sprawie polegający na przejrzeniu akt sądowych oznacza, iż nie świadczył realnej pomocy prawnej. Natomiast 31 stycznia 2012 r. zostało mu przyznane wynagrodzenie, lecz jedynie za sporządzenie opinii o braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej. Nadal nie zostało mu przyznane wynagrodzenia za postępowanie przed sądem I instancji do której to kwestii w ogóle nie odniósł się WSA w swoim uzasadnieniu.

Strona 1/2