Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.F. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 września 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 2804/15 o wezwaniu do uzupełnienia wpisu sądowego w sprawie ze skargi A. F. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2015r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania postanawia: oddalić zażalenie.
A. F. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2015 r. utrzymującą w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2015 r. ustalającą odszkodowanie z tytułu przejęcia na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości przeznaczonej na cele inwestycji drogowej, wydaną na podstawie art. 18 ust. 1 i 1e ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 687 ze zm.) w zw. z art. 125 ust. 5 pkt 3 i art. 132 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518 ze zm.).
Wraz z wniesieniem skargi uiszczono wpis sądowy w wysokości 200 zł.
Zarządzeniem z dnia 11 września 2015 r. Przewodniczący Wydziału IV WSA w Warszawie wezwał skarżącego do uzupełnienia wpisu sądowego od przedmiotowej skargi o kwotę 12092 zł, stosownie do § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.), w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia, pod rygorem odrzucenia skargi.
Na powyższe zarządzenie zażalenie wniósł A.F., kwestionując zasadność ustalenia w niniejszej sprawie stosunkowego wpisu sądowego. Zaskarżonemu zarządzeniu zarzucono naruszenie:
1. art. 231 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, zwanej dalej p.p.s.a.) poprzez niewłaściwe jego zastosowanie,
2. § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, poprzez błędne ustalenie wysokości wpisu,
3. § 2 ust. 3 pkt 5 ww. rozporządzenia poprzez jego niezastosowanie, w sytuacji gdy skarga dotyczy sprawy o wywłaszczenie nieruchomości i ustalenie odszkodowania.
Skarżący wniósł o uchylenie zarządzenia i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Zdaniem skarżącego w sprawie zastosowanie znajdzie uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 maja 2010 r., sygn. akt I OPS 14/09, gdzie wypowiedziano pogląd o zasadności pobierania wpisów stałych od skarg na decyzje administracyjne orzekające o wywłaszczeniu nieruchomości i ustaleniu wysokości odszkodowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Kwestią zasadniczą dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy jest ustalenie, czy wpisem należnym od wniesionej skargi był wpis stosunkowy, czy też stały.
W myśl art. 230 § 1 p.p.s.a. od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Pismem tym jest m.in. skarga (§ 2). Zgodnie zaś z art. 231 p.p.s.a., wpis stosunkowy od pism wszczynających postępowanie pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne, stanowiące według art. 216 p.p.s.a. wartość przedmiotu zaskarżenia. W pozostałych sprawach pobiera się wpis stały. O rodzaju wpisu decyzje zatem charakter sprawy, w której skargę wniesiono, a dokładnie to, czy przedmiot skargi - zaskarżony akt - wiąże się bezpośrednio z określonym świadczeniem pieniężnym. Warunkiem koniecznym do ustalenia wpisu stosunkowego jest więc istnienie bezpośredniego związku między aktem lub czynnością będącą przedmiotem skargi a należnością pieniężną, co ma miejsce wtedy, kiedy z zaskarżonego aktu lub czynności da się wprost wyprowadzić obowiązek uiszczenia określonej kwoty pieniężnej.