Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 12 sierpnia 2015 r., sygn. akt III SA/Lu 820/12 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 maja 2015 r., sygn. akt III SA/Lu 820/12 o odrzuceniu skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Lu 820/12 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. z dnia [...] sierpnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy postanawia: oddalić zażalenie. 2
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 12 sierpnia 2015 r. odrzucił zażalenie M. S. na postanowienie z dnia 6 maja 2015 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej od wyroku tego Sądu z dnia 15 stycznia 2015r. wydanego w tej sprawie. W jego uzasadnieniu Sąd stwierdził, że skarżący, mimo pouczenia, sporządził osobiście zażalenie, którego przedmiotem jest postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej. Uczynił to wbrew wymogowi wynikającemu z art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, ze zm.) - dalej: P.p.s.a. Zatem zażalenie to jest niedopuszczalne i dlatego, na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 tej ustawy, należało je odrzucić.
Pismem z dnia 28 sierpnia 2015 r. skarżący wniósł zażalenie na to postanowienie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 194 § 1 pkt 7 P.p.s.a. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej. W myśl art. 194 § 4 P.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Wyjątek od tej zasady stanowi art. 175 § 2 P.p.s.a., wskazujący kategorię podmiotów posiadających specjalistyczną wiedzę prawniczą z racji wykonywanego zawodu lub pełnionej funkcji. Osoby wymienione w tym przepisie mogą sporządzić taki środek odwoławczy osobiście. W tej sprawie skarżący nie wykazał, że jest podmiotem uprawnionym do samodzielnego sporządzenia zażalenia od postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej, zatem jest pozbawiony zdolności postulacyjnej do dokonania tej czynności procesowej. Skarżący został prawidłowo pouczony przez Sąd pierwszej instancji o konieczności sporządzenia zażalenia przez profesjonalnego pełnomocnika, a mimo to zażalenie sporządził osobiście.
Uznać zatem należy za zasadne stanowisko Sądu I instancji, iż zażalenie skarżącego było niedopuszczalne i jako takie podlegać musiało odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 P.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a, orzekł jak w sentencji niniejszego postanowienia.