Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. Ś. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. akt III SAB/Kr 100/14 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie z dnia 19 maja 2015 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi Z. Ś. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. akt III SAB/Kr 100/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił zażalenie Z. Ś. na postanowienie z dnia 19 maja 2015 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że pismem z dnia 5 czerwca 2015 r. skarżący wniósł zażalenie na postanowienie z dnia 19 maja 2015 r., którym odrzucona została skarga kasacyjna strony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucając zażalenie powołał się na art. 194 § 1 pkt 7 oraz art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a." i stwierdził, że wbrew załączonemu do postanowienia z dnia 19 maja 2015 r. pouczeniu - skarżący sporządził osobiście zażalenie na postanowienie odrzucające jego skargę kasacyjną. W tej sytuacji zażalenie podlegało odrzuceniu jako niedopuszczalne na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł Z. Ś.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Art. 194 § 4 P.p.s.a. w sposób jednoznaczny wskazuje, że zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, podkreślając jednocześnie, iż odpowiednie zastosowane znajduje przepis art. 175 § 2 P.p.s.a., w którym określony został katalog podmiotów zwolnionych od obowiązku zachowania przymusu adwokacko-radcowskiego.
Z. Ś., pomimo pouczenia udzielonego mu przez Sąd I instancji, sporządził osobiście zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r., którym odrzucona została skarga kasacyjna, również sporządzona osobiście przez stronę. Z akt sprawy nie wynika, aby Z. Ś. był adwokatem lub radcą prawnym, ani którymkolwiek z podmiotów wskazanych w art. 175 § 2 P.p.s.a. Zasadnym zatem było stanowisko Sądu I instancji, który uznał, że zażalenie skarżącego było niedopuszczalne.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a.