Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Burmistrza Miasta R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 października 2012 r., sygn. akt II SO/Kr 24/12 o wymierzeniu Burmistrzowi Miasta R. grzywny w wysokości 2000 (dwa tysiące) złotych w sprawie z wniosku E. Ż. o wymierzenie grzywny Burmistrzowi Miasta R. za nieprzekazanie skargi postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 11 października 2012 r., sygn. akt II SO/Kr 24/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wymierzył Burmistrzowi Miasta R. grzywnę w wysokości 2000 (dwa tysiące) złotych za nieprzekazanie skargi E. Ż. w terminie.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, iż E. Ż. złożył w dniu 20 stycznia 2012 r. wniosek o wymierzenie Burmistrzowi Miasta R. grzywny z tytułu nieprzekazania do Sądu jego skargi z dnia 13 czerwca 2011 r. na bezczynność organu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie określonym w art. 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (DZ.U. 2001 r., Nr 112, poz. 1198 ze zm.) oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
Wnioskodawca podał, że w dniu 13 czerwca 2011 r. złożył, za pośrednictwem Burmistrza Miasta R., skargę na bezczynność tego organu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej wnioskowanej w dniu 22 kwietnia 2011 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 17 października 2011 r., sygn. akt II SO/Kr 14/11, wymierzył Burmistrzowi Miasta R. grzywnę wysokości 5000 zł za nieprzekazanie skargi w tej sprawie w terminie. Pomimo upływu 3 miesięcy od daty wymierzenia grzywny Burmistrz Miasta R. w dalszym ciągu nie przekazał do Sądu skargi z dnia 13 czerwca 2011 r. Powyższa okoliczność, w ocenie E. Ż., uzasadnia złożenie ponownego wniosku o wymierzenie grzywny.
Wnioskodawca podkreślił, że organ uporczywie narusza obowiązek przekazywania w terminie skarg na bezczynność w przedmiocie udostępniania informacji publicznej, stąd wielokrotnie już sąd nakładał na niego grzywnę z tego tytułu, w sumie zobowiązując go do uiszczenia ponad 50 000 zł. Zaniedbania w tym zakresie skutkowały wszczęciem przeciwko Burmistrzowi Miasta R. karnego postępowania przygotowawczego.
Wnioskodawca domagał się orzeczenia grzywny w górnej granicy przewidzianej ustawą oraz rozważenia przez Sąd celowości wydania postanowienia sygnalizacyjnego w oparciu o art. 155 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W odpowiedzi na wniosek Burmistrz Miasta R. wskazał, że przedmiotowa skarga z dnia 13 czerwca 2011 r. została przesłana do Sądu w dniu 31 stycznia 2012 r. Nadto podniósł, że nie jest winny przedstawionej sytuacji, a zwłoka w przekazaniu skargi zbiegła się z bardzo intensywnymi działaniami pełnomocnika organu związanymi z ochroną Szpitala Miejskiego w R., jak również licznymi skargami jakie wpłynęły do organu w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 20 lutego 2012 r., sygn. akt II SO/Kr 2/12, odrzucił wniosek z dnia 20 stycznia 2012 r. o wymierzenie grzywny, uznając, że jest on niedopuszczalny, gdyż niemożliwe jest z mocy prawa ponowne prowadzenie postępowania sądowoadministracyjnego pomiędzy tymi samymi stronami.
Naczelny Sąd Administracyjny na skutek rozpoznania zażalenia postanowieniem z dnia 28 czerwca 2012 r., sygn. akt I OZ 428/12 uchylił ww. postanowienie i przekazał sprawę Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.