Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 października 2015 r., sygn. akt III SA/Gd 599/12 odmawiające L. K. przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi L. K. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia zadłużenia z tytułu refundacji kosztów wyposażania stanowisk pracy dla bezrobotnych postanawia: oddalić zażalenie.
Wnioskiem złożonym na urzędowym formularzu PPF skarżący L. K. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Według oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną. Źródłem dochodu wnioskodawcy i jego żony są świadczenia emerytalne w łącznej wysokości 4.000 zł brutto miesięcznie. Wnioskodawca wraz z żoną posiadają dom o powierzchni 110 m2 oraz pawilon usługowy. Ze złożonego oświadczenia wynikało ponadto, że wnioskodawca oraz żona nie posiadają jakichkolwiek zasobów pieniężnych ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro.
W związku z tym, że oświadczenie zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy okazało się niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych wnioskodawcy i jego żony, na podstawie art. 255 w zw. z art. 258 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej "p.p.s.a."), zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 21 sierpnia 2015 r., wezwano wnioskodawcę do przedłożenia - w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania - stosownych dokumentów i oświadczeń. Jednocześnie wnioskodawca został pouczony, że niezastosowanie się do wezwania może skutkować odmową przyznania prawa pomocy.
Powyższe wezwanie zostało wnioskodawcy skutecznie doręczone w dniu 31 sierpnia 2015 r. (dowód: potwierdzenie odbioru podpisane przez żonę skarżącego - akta sprawy - k. 575) i pozostało bez odpowiedzi.
Wobec powyższego, referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku postanowieniem z dnia 21 września 2015 r. odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, od którego to postanowienia skarżący wniósł sprzeciw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 20 października 2015 r., sygn. akt III SA/Gd 599/12, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., odmówił przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Sąd wskazał, że w niniejszej sprawie skarżący składał już wniosek o przyznanie prawa pomocy. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 19 września 2014 r. odmówił L. K. przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych, a Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 6 listopada 2014r., sygn. akt I OZ 978/14 oddalił zażalenie na to postanowienie.
Sąd I instancji wskazał, że po prawomocnym oddaleniu wniosku o przyznanie prawa pomocy wnioskodawca może złożyć kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy, jednak rozpoznanie kolejnego wniosku nie może polegać na weryfikowaniu ocen i rozstrzygnięcia objętego wcześniejszym prawomocnym postanowieniem. Prawomocne postanowienie w tym zakresie wiąże bowiem nie tylko strony, ale także sąd.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zauważył, że ponowne rozstrzygnięcie w przedmiocie prawa pomocy jest dopuszczalne w jednym przypadku. Ten przypadek determinują okoliczności, które powstały później (to jest po prawomocnym oddaleniu poprzedniego wniosku o przyznanie prawa pomocy) i w sposób zasadniczy zmieniają sytuację materialną strony.