Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju nr [...] w przedmiocie odszkodowania za zajęcie nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bożena Popowska po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. M. i R. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 października 2015 r., sygn. akt VIII SA/Wa 608/15 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi A. M. i R. M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za zajęcie nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 27 października 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił A. M. i R. M. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Sąd I instancji wskazał, że w formularzu PPF skarżący podali, że prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Łączny dochód rodziny wynosi 1.673,48 zł miesięcznie, na co składa się renta skarżącej w kwocie 797,56 zł i zasiłek przedemerytalny skarżącego w kwocie 875,92 zł. Oświadczyli, że nie posiadają żadnych oszczędności, jako majątek nieruchomy podali mieszkanie o powierzchni 39,8 m2, majątku ruchomego nie określili. Jako wydatki miesięczne skarżący podali: koszty na mieszkanie - ok. 300,00 zł, opłaty za energię - ok. 80,00 zł, opłata za wodę - ok. 50,00 zł, opłata za gaz - ok. 80,00 zł, koszty leczenia - ok. 300,00 zł, koszty wyżywienia - ok. 900,00 zł. Pismem z 17 września 2015 r. wezwano skarżących do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez: 1) złożenie oświadczenia, czy ustalone odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość zostało wypłacone skarżącym oraz 2) złożenie wyciągów z rachunków bankowych za ostatnie 3 miesiące. W odpowiedzi na powyższe skarżący oświadczyli, że odszkodowanie zostało im wypłacone 30 października 2013 r. Obecnie nie posiadają tych pieniędzy, zużyli je na cele własne. Przedstawili także wyciągi z rachunków bankowych.

W ocenie Sądu I instancji, skarżący nie wykazali, że nie są w stanie ponieść kosztów postępowania, które w niniejszej sprawie wynoszą 1.665,00 zł. Skarżący podali, iż ich miesięczny dochód wynosi 1.673,48 zł, są to świadczenia uzyskiwane z zabezpieczenia społecznego. Skarżący prowadzą wspólne gospodarstwo domowe, ich potrzeby mieszkaniowe są zaspokojone. Zaniechali jednak udokumentowania wydatkowania kwoty odszkodowania uzyskanego na podstawie decyzji z 11 kwietnia 2013 r. - 132.826,00 zł. Ponadto Sąd zauważył, że na podstawie decyzji z 4 marca 2015 r. skarżący uzyskali odszkodowanie w kwocie 83,230,00 zł. Powyższe skutkuje uznaniem, że skarżący nie wyjaśnili, jaka jest ich rzeczywista sytuacja majątkowa.

W zażaleniu na powyższe postanowienie A. M. i R. M. podnieśli, że nie są w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, gdyż dochód w wysokości 1673, 48 zł nie wystarcza im nawet na zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych. Skarżący zaznaczyli, że zdecydowaną większość kwoty wypłaconego odszkodowania wydali na cele własne jeszcze przed wszczęciem przedmiotowego postępowania i nie posiadają dokumentów związanych z wydatkowaniem tej kwoty. Zdaniem skarżących, dla oceny czy przysługuje im pomoc prawna istotna jest ich sytuacja majątkowa z chwili wszczęcia postępowania, a nie sprzed blisko dwóch lat. W dacie otrzymania odszkodowania za wywłaszczenie skarżący w ogóle nie przypuszczali, że może toczyć się postępowanie w sprawie jego zwrotu. Skarżący podnieśli, że Sąd błędnie stwierdził, że uzyskali również kwotę 83.230,00 zł ramach odszkodowania. Jest to suma jaka zdaniem organów powinna im przysługiwać w ramach odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości zamiast pierwotnie ustalonej kwoty w wysokości 132.826,00 zł.

Strona 1/2