Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju na postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania zawarte w pkt 3 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 czerwca 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 690/15 w sprawie ze skargi Y. S.A. z siedzibą w O. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania z tytułu przejęcia nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.
Wyrokiem z dnia 16 czerwca 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 690/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi Y. S.A. z siedzibą w O., uchylił decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...] oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...] listopada 2014 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania z tytułu przejęcia nieruchomości oraz stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. W punkcie 3 wyroku Sąd I instancji zawarł postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania zasądzając od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżącego kwotę 13.636 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że o kosztach orzeczono na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.".
Zażalenie na postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania wniósł Minister Infrastruktury i Rozwoju, zarzucając naruszenie:
1) art. 200 P.p.s.a. w zw. z § 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.) poprzez błędne ustalenie kwoty 13.636 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, w związku z niewłaściwym pobraniem wpisu stosunkowego od skargi na decyzję;
2) art. 141 § 4 P.p.s.a. w zw. z art. 166 P.p.s.a. poprzez brak uzasadnienia wysokości kwoty 13.636 zł zasądzonych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W związku z powyższym strona wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
W odpowiedzi na zażalenie Y. S.A. z siedzibą w O. wniosła o jego oddalenie, wskazując że zwrot kosztów postępowania sądowego został określony prawidłowo.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 200 P.p.s.a., w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Wniosek o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, art. 203 i art. 204 (art. 209 P.p.s.a.).
Stosownie do art. 205 § 2 P.p.s.a, do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.
Przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie regulują szczegółowych zasad ustalania wysokości przysługujących stronie należności, odsyłając w tym zakresie do przepisów odrębnych. W przypadku, gdy strona jest reprezentowana przez radcę prawnego, zastosowanie znajdują przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490 ze zm.). Stosownie do § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego rozporządzenia, stawki minimalne w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna w postępowaniu przed sądem administracyjnym pierwszej instancji, powinny być obliczane na podstawie § 6 tego rozporządzenia.