Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. K., T. D., W. D. i P. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 września 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 1622/15 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 1622/15 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi A. K., T. D., W. D. i P. D. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lutego 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 23 lipca 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 1622/15, odrzucił - na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) dalej "p.p.s.a."- skargę A. K., T. D., W. D. i P. D. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia[...] lutego 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji, z uwagi na nieuzupełnienie przez skarżących braków formalnych tego pisma w przepisanym do dokonania tej czynności terminie.
Odpis powyższego orzeczenia wraz z uzasadnieniem został skarżącym doręczony w dniu 31 lipca 2015 r.
Pismem z dnia 7 sierpnia 2015 r., zatytułowanym "zażalenie" skarżący zaskarżyli powyższe postanowienie w całości, domagając się jego uchylenia.
Odrzucając powyższy środek odwoławczy - na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, go za niedopuszczalny.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd Wojewódzki wskazywał, że w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 15 sierpnia 2015 r., tj. przed wejściem w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015 r., poz. 658), od postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego o odrzuceniu skargi - na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. - stronie przysługiwała skarga kasacyjna, nie zaś zażalenie, które - zgodnie z art. 194 § 1 p.p.s.a - przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem są rozstrzygnięcia wymienione w punktach od 1 do 10 tego przepisu. Wniesienie zatem przez skarżących zażalenia na powyższe postanowienie było niedopuszczalne, a tym samym podlegało ono odrzuceniu.
Zdaniem Sądu, mylne oznaczenie pisma samo w sobie nie mogło stanowić podstawy jego odrzucenia. Jednak w okolicznościach niniejszej sprawy, to jest w sytuacji, gdy skarżący byli reprezentowani przez zawodowego pełnomocnika, jak również fakt, że złożył on ww. środek odwoławczy w siedmiodniowym terminie przewidzianym do wniesienia zażalenia, a oprócz jednoznacznego wskazania, że środek odwoławczy z dnia 7 sierpnia 2015 r. jest zażaleniem na postanowienie Sądu z dnia 23 lipca 2015 r., pełnomocnik skarżących rekapitulując w ostatnim zdaniu uzasadnienia zażalenia stwierdził, że "powyższe zażalenie jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie", a w dodatku w przesłanym dowodzie uiszczenia wpisu pełnomocnik wskazał, że jest to "Opłata od zażalenia IV Sa/wa 1622/15", należało uznać, że ich rzeczywistą intencją było wniesienie zażalenia.
A. K., T. D., W. D. i P. D., w złożonym na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zażaleniu, zakwestionowali jego prawidłowość, wskazując, że w niniejszym przypadku wniesiony przez nich środek odwoławczy od postanowienia z dnia 23 lipca 2015 r., powinienem zostać uznany za skargę kasacyjną.