Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 listopada 2016 r., sygn. akt II SA/Po 792/16 o odrzuceniu skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z 10 listopada 2016 r. wydanym na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z [...] czerwca 2016 r. w przedmiocie opłaty adiacenckiej. Sąd uwzględnił, że wniesiona skarga zawierała brak formalny w postaci jednego jej odpisu. Wobec powyższego wezwano stronę skarżącą do nadesłania odpisu skargi poświadczonego za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanego, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie wystosowano w dniu 13 października 2016 r., doręczenie nastąpiło w dniu 18 października 2016 r. Odpis skargi został nadesłany przez skarżącego przy piśmie z dnia 21 października 2016 r., nadanym w dniu 26 października 2016 r.
W powyższych warunkach Sąd I instancji uznał, że termin na uzupełnienie braków formalnych upłynął z dniem 25 października 2016 r., zatem dokonana czynność spóźniona jest o jeden dzień, co czyni koniecznym odrzucenie skargi.
W zażaleniu na powyższe postanowienie A. K. usprawiedliwiał zaistniałe spóźnienie chorobą dziecka i swoją.
W uzupełnieniu zażalenia reprezentujący skarżącego pełnomocnik przyznany mu z urzędu, podniósł zarzut naruszenia art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. poprzez jego zastosowanie w sytuacji, gdy nie zachodziły przesłanki pozwalające na jego zastosowanie, co miało wpływ na wynik sprawy.
Wobec powyższego wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia, ewentualnie przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych. W każdym zaś przypadku, wniósł o przyznanie nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Jak stanowi art. 47 § 1 p.p.s.a. do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych. Przepis art. 49 § 1 p.p.s.a. stanowi zaś, że w wypadku, gdy pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Z uwagi na konieczność doręczenia pozostałym stronom i uczestnikom postępowania skargi, obowiązkiem przewodniczącego było wezwanie strony skarżącej do usunięcia braków w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. W myśl art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. sąd odrzuca bowiem skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
W rozpoznawanej sprawie wezwanie o nadesłanie przez skarżącego odpisu skargi zostało wystosowane do strony w dniu 13 października 2016 r. W dniu 18 października 2016 r. skarżący osobiście odebrał przesyłkę zawierającą wezwanie. Termin zatem na uzupełnienie braków formalnych upływał z dniem 25 października 2016 r. Skarżący uzupełnił wskazany brak formalny w dniu 26 października 2016 r., co nastąpiło z uchybieniem terminu do naprawienia stwierdzonej wadliwości. Powyższe okoliczności skutkować musiały odrzuceniem skargi, o czym zasadnie orzekł Sąd I instancji w zaskarżonym postanowieniu.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.