Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2575/12 w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy odstąpienia od zwrotu bonifikaty postanawia: oddalić zażalenie.
Decyzją z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie utrzymało w mocy decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z dnia [...] września 2012 r., nr [...], którą odmówiono odstąpienia od żądania zwrotu bonifikaty od opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości położonej w Warszawie przy ul. [...] i zobowiązano E. G. do zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji w wysokości 91.360,50 zł.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie E. G. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2012 r. W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że obciążenie finansowe, jakie wiązałoby się z wykonaniem decyzji ma bardzo istotny wpływ na jej sytuację finansową. Skarżąca podkreśliła, iż ma 84 lata i jest osobą schorowaną, której większą część wydatków pochłaniają leki i rehabilitacja. W ocenie skarżącej przekazanie tak wysokiej kwoty wiązałoby się z uszczerbkiem dla jej utrzymania, co biorąc pod uwagę jej schorzenia, z pewnością jeszcze pogorszyłoby jej sytuację zdrowotną.
Postanowieniem z dnia 17 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2575/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W ocenie Sądu E. G. nie uprawdopodobniła spełnienia przesłanek z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - dalej: P.p.s.a., uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Sąd wskazał, że w realiach niniejszej sprawy wykonanie decyzji sprowadzać się będzie wyłącznie do spłaty bonifikaty w wysokości określonej w decyzji. To zaś nie wywołuje stanu, który mógłby być uznany za nieodwracalny. Spełnienie świadczenia pieniężnego ze swej istoty jest bowiem odwracalne i w przypadku ewentualnego uwzględnienia skargi, istnieje możliwość zwrotu wpłaconej przez skarżącą kwoty. Sąd wskazał również, że w aktach sprawy znajduje się kserokopia aktu notarialnego z dnia [...] stycznia 2011 r., Rep. [...], z którego wynika, że skarżąca sprzedała przedmiotową nieruchomość przy ul. [...], za cenę 1.050.000 zł. Z akt tych wynika także, iż aktem notarialnym z dnia [...] stycznia 2011 r., Rep. [...], skarżąca nabyła za kwotę 592.500 zł. dwupokojowy lokal mieszkalny wraz z miejscem garażowym. W ocenie Sądu z zestawienia powyższych transakcji kupna - sprzedaży wynika, że skarżąca dysponowała kwotą co najmniej 457.500 zł., którą mogła przeznaczyć nie tylko na pokrycie kosztów leczenia, ale przede wszystkim na odłożenie sumy potrzebnej do zwrotu udzielonej przez organ bonifikaty, tym bardziej, że o ewentualnej konieczności jej zwrotu została poinformowana przez notariusza przy akcie z dnia [...] stycznia 2011 r., Rep. [...]. W tym stanie rzeczy w ocenie Sądu I instancji powołanie się przez skarżącą jedynie na swój słuszny interes, bez uprawdopodobnienia wystąpienia w sprawie przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 P.p.s.a., nie może stanowić podstawy do udzielenia jej ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania przez sąd wykonania zaskarżonej decyzji.