Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju , nr [..] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za przejęcie nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2016 r., sygn. akt: VIII SA/Wa 1107/15 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi L.B. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [..] października 2015 r., nr [..] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za przejęcie nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

L.B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem organu skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [..] października 2015 r., znak: [..] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za przejęcie nieruchomości. W skardze tej zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji do czasu rozstrzygnięcia sprawy toczącej się przez Sądem Rejonowym w S. o sygn. akt: I Ns 337/15 o zmianę postanowienia spadkowego w sprawie o sygn. akt: I Ns 236/08.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2016 r., sygn. akt: VIII SA/Wa 1107/15 odmówił wstrzymania zaskarżonej decyzji wskazując, iż zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 718) zwanej dalej p.p.s.a., zasadą jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd natomiast może, na wniosek strony, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.). Uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania decyzji spoczywa na stronie skarżącej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 grudnia 2004 r., FZ 496/2004). Wnioskujący ma więc obowiązek dokładnego przytoczenia okoliczności, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Tymczasem w sprawie niniejszej skarżąca nie uprawdopodobniła wystąpienia okoliczności potwierdzających wystąpienie niekorzystnych z punktu widzenia jej interesów następstw wykonania decyzji, poza wskazaniem, że przed sądem powszechnym toczy się postępowanie o zmianę postanowienia spadkowego. Skarżąca nie wykazała zatem, że wykonanie decyzji może spowodować trudne do odwrócenia skutki oraz znaczną szkodę po jej stronie. Ponadto Sąd zauważył, że rodzaj obowiązku (wypłata ustalonego odszkodowania), którego m.in. dotyczy zaskarżona decyzja nie wywołuje stanu, który byłby nieodwracalny, a do jego wykonania zobowiązany został Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, a nie skarżąca. Nie jest to więc sytuacja, która uzasadnia zastosowanie w stosunku do skarżącej wyjątkowego rozwiązania prawnego, jakim jest ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym.

L.B. wniosła zażalenie na powyższe postanowienie, domagając się jego uchylenia. W zażaleniu tym skarżąca podniosła, iż osoba, która zdaniem skarżącej, przyczyniła się do ustalenia (nieprawidłowego) kręgu spadkobierców może nie chcieć dobrowolnie wypłacić faktycznym spadkobiercom należnego im odszkodowania, a tym samym narazi ich na szkodę, co czyni zażalenie uzasadnionym.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Słusznie zauważył Sąd I instancji, że warunkiem przyznania ochrony tymczasowej, jako wyjątku od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a., że wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności, jest wykazanie we wniosku, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu została bowiem wprowadzona w celu ochrony przed negatywnymi i nieodwracalnymi skutkami, jakie mógłby dla strony wywołać akt, zanim zostanie zbadany przez sąd administracyjny pod względem legalności. Sąd ocenia zatem, czy podane przez stronę okoliczności wskazują na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W tym celu strona skarżąca winna tak określić ewentualną szkodę i wskazać na skutki, które trudno będzie odwrócić, by sąd w oparciu o konkretne dane mógł stwierdzić, że jej wielkość może być znaczna, a skutki wykonania aktu istotnie trudne do odwrócenia. Zauważyć należy, iż wykonanie każdej decyzji pociąga za sobą określone konsekwencje, zaś jej uchylenie powoduje, że wykonanie decyzji okazuje się zbędne.

Strona 1/2