Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. W. i M. W. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 września 2017 r., sygn. akt II SA/Wr 672/16 pozostawiające pismo z dnia 30 lipca 2017 r. D. W. i M. W. bez rozpoznania w sprawie ze skargi D. W. i M. W. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Wr 783/11 postanawia oddalić zażalenie
Zaskarżonym zarządzeniem z dnia 22 września 2017 r., sygn. akt II SA/Wr 672/16 (dalej zarządzenie z 22 września 2017 r.) Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu pozostawił pismo z dnia 30 lipca 2017 r. D. W. i M. W. bez rozpoznania w sprawie ze skargi D. W. i M. W. (dalej skarżący) o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Wr 783/11.
Zgodnie z art. 49 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej ppsa) jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie, przewodniczący zarządza pozostawienie pisma bez rozpoznania (art. 49 § 2 ppsa).
Pismem z dnia 30 lipca 2017 r. zatytułowanym "doniesienie - zażalenie", powołując kilka sygnatur spraw zawisłych w WSA we Wrocławiu, skarżący zakwestionowali kilka postanowień.
W wykonaniu zarządzenia z dnia 4 sierpnia 2017 r. wezwano skarżących o nadesłanie oświadczenia, jak należy potraktować pismo z 30 lipca 2017 r., a jeśli jest to zażalenie należy wskazać precyzyjnie jakiego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu dotyczy, podając jego datę i przedmiot - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania. Wezwanie doręczono skarżącym w dniu 4 września 2017 r. Ze zwrotnych potwierdzeń jego odbioru wynika, że D. W. odebrała przesyłki osobiście. Zakreślony termin siedmiodniowy do uzupełnienia braków formalnych pisma upłynął w dniu 11 września 2017 r. Powyższe braki nie zostały uzupełnione. Skarżący nadesłali pismo z dnia 10 września 2017 r. (data nadania 11 września 2017 r.), jednakże wskazali w nim tylko, że "nasze doniesienie i zażalenie z dnia 30.07.2017 były zażaleniami i doniesieniami". Skarżący nie sprecyzowali w nim jednak jakiego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ono dotyczy i nie podali jego daty ani przedmiotu, co uniemożliwia nadanie pismu z dnia 30 lipca 2017 r. dalszego biegu (k. 130-133, 134-138, 139, 140 akt II SA/Wr 672/16).
Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli D. W. i M. W. podnosząc, że zaskarżają "wydane zarządzenie sędziego Zygmunta Wiśniewskiego i Sądu z dnia 22 września 2017 r. wraz z wnioskiem o uchylenie zmianę bowiem jest ono niesprawiedliwe, nieważne i rażąco narusza interes publiczny i społeczny oraz prawo do rozgraniczenia" (k. 152-152v akt II SA/Wr 672/16).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 49 § 1 ppsa jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie, przewodniczący lub wyznaczony sędzia zarządza pozostawienie pisma bez rozpoznania. Na zarządzenie przysługuje zażalenie (art. 49 § 2 ppsa).
Nie ulega wątpliwości, że skarżący w terminie zakreślonym przez wezwanie Sądu, nie uzupełnili braków formalnych pisma z 30 lipca 2017 r. Mając powyższe na uwadze, Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu był nie tylko uprawniony, ale również zobowiązany do pozostawienia pisma bez rozpoznania.
Odnosząc się do treści nadesłanego na wezwanie Sądu I instancji pisma z dnia 10 września 2017 r. zauważyć należy, że nie zawiera ono żadnego wyraźnego wskazania co do charakteru pisma z 30 lipca 2017 r., jak również nie wskazano w nim postanowienia, które zaskarża. Co więcej, z jego treści nie wynika nic poza tym, co skarżący podnoszą we wszystkich swoich pismach, tj., że są dyskryminowani oraz pozbawiani praw.
Wobec brzmienia przedstawionej regulacji prawnej i niesprecyzowania przez skarżących pisma z 30 lipca 2017 r. - mimo upływu wyznaczonego terminu i zawartego w wezwaniu pouczenia - uznać należy, że Przewodniczący zasadnie pozostawił to pismo bez rozpoznania.
Z tych względów i na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 i art. 198 ppsa Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.