Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Burmistrza Miasta Człuchowa na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 stycznia 2015 r. sygn. akt II SO/Gd 21/14 o wymierzeniu Burmistrzowi Miasta Człuchowa grzywny i zwrocie kosztów postępowania w sprawie z wniosku Redakcji "[...]" w przedmiocie wymierzenia grzywny za nieprzekazanie do sądu skargi dotyczącej udostępnienia informacji publicznej postanawia oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wymierzył, na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", Burmistrzowi Miasta Człuchowa grzywnę w wysokości 200 zł za nieprzekazanie w terminie skargi Redakcji "[...]" wraz z aktami sprawy oraz odpowiedzią na tę skargę. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż w dniu 25 września 2014 r. strona złożyła skargę na bezczynność Burmistrza za pośrednictwem tego organu. Organ nie przekazał skargi w terminie wskazanym w art. 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), nie wykonał zatem swojego obowiązku we właściwym czasie, co uzasadniało wymierzenie grzywny.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł Burmistrz Miasta Człuchowa, reprezentowany przez radcę prawnego, zarzucając zaskarżonemu orzeczeniu naruszenie:
1. art. 26 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez uznanie, że stroną postępowania jest Redakcja "[...]",
2. art. 55 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez nieodstąpienie od wymierzenia grzywny organowi w sytuacji wykonania obowiązku wynikającego z ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz braku zasadności skargi na nieterminowe przekazanie informacji publicznej.
Organ domagał się wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia, zmiany zaskarżonego postanowienia i odstąpienia od wymierzenia grzywny oraz zasądzenia kosztów postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: wniesione zażalenie nie posiada usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 54 § 2 P.p.s.a. organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, zobowiązany jest do jej przekazania sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Art. 55 § 1 P.p.s.a. stanowi z kolei, iż w razie nie zastosowania się do powyższego obowiązku, Sąd może na wniosek skarżącego orzec o wymierzeniu organowi grzywny. Przy czym, w przypadku skarg dotyczących udostępnienia informacji publicznej termin ten, stosownie do art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), wynosi 15 dni.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę podziela w pełni pogląd przyjęty w orzecznictwie, że grzywna, o jakiej mowa w art. 55 § 1 P.p.s.a. ma charakter mieszany tj. dyscyplinująco - restrykcyjny, a wyłączną, materialnoprawną przesłanką wymierzenia grzywny jest niewypełnienie obowiązków określonych w art. 54 § 2 P.p.s.a. To, jakie przyczyny spowodowały nieprzekazanie skargi sądowi, pozostaje bez znaczenia w sprawie samego wymierzenia grzywny, może mieć jedynie wpływ na jej wysokość.
W przedmiotowej sprawie bezsporne jest, że skarżąca wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku za pośrednictwem Burmistrza Miasta Człuchowa, jako podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji publicznej. Stosownie zatem do art. w art. 54 § 2 P.p.s.a. podmiot ten miał obowiązek przekazać skargę wraz z odpowiedzią na nią i aktami sprawy, przy czym zobligowany był on do zachowania terminu o jakim mowa w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Nie podlega dyskusji fakt, iż w ustawowym terminie organ nie dopełnił ciążącego na nim obowiązku, bowiem skarga, którą otrzymał w dniu 25 września 2014 r., została przekazana Sądowi w dniu 23 października 2014 r. Tym samym za słuszne przyjąć trzeba stanowisko Sądu I instancji, a wymierzenie organowi grzywny było zgodne z prawem.
Bez znaczenia dla oceny uchybienia Spółki pozostają także zarzuty dotyczące ewentualnej dopuszczalności skargi, bowiem takie zarzuty mogłyby być rozpoznane jedynie w sytuacji dokonywania oceny skargi przez Sąd, a taka czynność niedopuszczalna jest na obecnym etapie postępowania.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.