Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bożena Popowska po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 września 2015 r., sygn. akt II SA/Rz 228/15 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Prawomocnym postanowieniem z dnia 21 maja 2015 r. II SA/Rz 228/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odmówił M. W. przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Wnioskami z dnia 30 lipca 2015 r. i 3 sierpnia 2015 r. skarżąca ponownie zwróciła się o przyznanie prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie zawodowego pełnomocnika. W uzasadnieniu wniosku podała, że jej sytuacja finansowa uległa pogorszeniu gdyż w czerwcu 2015 r. wraz z mężem skorzystali z odpłatnego turnusu rehabilitacyjnego dla osób niepełnosprawnych i z tego tytułu poniosła opłatę w wysokości 3 051 zł. Konieczność pobytu w ośrodku rehabilitacyjno - wypoczynkowym potwierdził Dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w D., który pozytywnie rozpatrzył wniosek skarżącej o dofinansowanie rehabilitacji, jednakże z uwagi na brak funduszy nie był w stanie jej sfinansować. Wobec powyższego skarżąca była zmuszona opłacić rzeczony turnus z własnych środków i w chwili obecnej nie jest w stanie wygospodarować żadnej kwoty na pokrycie kosztów sądowych oraz opłacenie zawodowego pełnomocnika.
Postanowieniem z dnia 9 września 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odmówił przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Sąd stwierdził, że skarżąca występując z ponownym wnioskiem o przyznanie prawa pomocy domaga się zmiany prawomocnego postanowienia WSA w Rzeszowie z dnia 21 maja 2015 r., sygn. akt II SA/Rz 228/15. Wobec powyższego złożony wniosek Sąd rozpatrzył w trybie art. 165 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej P.p.s.a.)., wskazując, że przesłanką modyfikacji orzeczenia na podstawie powyższego przepisu jest zmiana okoliczności sprawy, przez które przy rozpoznawaniu wniosku o prawo pomocy należy rozumieć dane dotyczące sytuacji rodzinnej, stanu majątkowego i dochodów wnioskującego o takie wsparcie.
Zdaniem Sądu, analiza wniosku skarżącej nie pozwala na przyjęcie, że w niniejszej sprawie zachodzą okoliczności przemawiające za zmianą postanowienia dnia 21 maja 2015 r. i przyznaniem M. W. prawa pomocy w żądanym przez nią zakresie. Sąd nie negował stanowiska skarżącej, że wydatki poczynione na rehabilitację osoby niepełnosprawnej mają co do zasady pierwszeństwo przed wydatkami związanymi z zainicjowaną sprawą sądowoadministracyjną. Niemniej skarżąca nie wykazała, aby na skutek uiszczenia z tego tytułu opłaty w wysokości 3 051 zł pozbawiona została środków pieniężnych i obecnie nie była w stanie ponieść żadnych kosztów postępowania. Tym bardziej, że zarówno w obecnej sprawie, jak i innych sprawach zawisłych przed tut. Sądem, a zainicjowanych jej skargą, M. W. konsekwentnie twierdzi, że nie jest w stanie uiścić wymaganych kosztów sądowych, natomiast uiszczenie przez nią opłaty w kwocie 3051 zł oznacza, że w istocie albo pewne oszczędności posiadała, albo była w stanie je poczynić. W ocenie Sądu, okoliczność ta budzi wątpliwości co do rzeczywistej sytuacji materialno - bytowej skarżącej oraz jej zdolności płatniczych, a co za tym idzie przesądza o odmowie przyznania prawa pomocy w żądanym przez stronę zakresie.