Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 3 stycznia 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 366/12 oddalające wniosek o wyłączenie sędziów w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia (...) stycznia 2008 r. Nr (...) w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 3 stycznia 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 366/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił wniosek R. S. o wyłączenie sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego Grzegorza Jankowskiego oraz sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Katarzynę Grzegorczyk-Meder od rozpoznania sprawy ze skargi R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia (...) stycznia 2008 r. Nr (...) w przedmiocie dodatku mieszkaniowego.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż pismem z dnia 20 lutego 2008 r. R. S. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia (...) stycznia 2008 r. Nr (...) utrzymującą w mocy decyzję organu pierwszej instancji w przedmiocie przyznania skarżącemu dodatku mieszkaniowego.
Sąd postanowieniem z dnia 26 czerwca 2012 r. oddalił wniosek R. S. o wyłączenie sędziego WSA Katarzyny Grzegorczyk - Meder i sędziego NSA Grzegorza Jankowskiego od rozpoznania niniejszej sprawy, zaś Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 4 października 2012 r. oddalił zażalenie na ww. postanowienie WSA w Szczecinie.
Na rozprawie sądowej w dniu 12 grudnia 2012 r. R. S. złożył kolejne wnioski (pisma z dnia 12 grudnia 2012 r.) o wyłączenie sędziego WSA Katarzyny Grzegorczyk-Meder oraz sędziego NSA Grzegorza Jankowskiego od rozpoznania sprawy II SA/Sz 366/12.
Skarżący jako podstawę wyłączenia sędziego NSA Grzegorza Jankowskiego wskazał na stosowanie przez ww. sędziego w sprawach o sygn. akt SA/Sz 2337/02 i SA/Sz 1777/02 "omnipotencji władczej funkcjonariusza publicznego państwa totalitarnego" poprzez stwarzanie "fałszywej otoczki spraw", w celu usprawiedliwienia "filozofii funkcjonowania państwa w oparciu o (...) peerelowski pozytywizm prawny". Ponadto wyjaśnił, że wątpliwości co do bezstronności sędziego wywołuje fakt negatywnego stosunku ww. sędziego do osoby skarżącego, które miało miejsce w toku prowadzonych rozpraw w powyższych sprawach.
Precyzując przesłanki wyłączenia sędziego WSA Katarzyny Grzegorczyk-Meder R. S. podniósł, że ww. sędzia kierował się, w czasie nieotwartego formalnie posiedzenia w sprawie II SA/Sz 277/10, "omnipotencją władczą funkcjonariusza publicznego państwa totalitarnego na szkodę i krzywdę skarżącego". Według wnioskodawcy, o wątpliwości co do obiektywizmu, bezstronności i wiarygodności sędziego WSA Katarzyny Grzegorczyk-Meder, świadczą fakty i okoliczności zawarte w pismach znajdujących się w aktach sprawy o sygn. II SA/Sz 277/10, które wskazują na niewłaściwe zachowanie się sędziego podczas posiedzenia jawnego.
W dniu 13 grudnia 2011 r. oraz w dniu 14 grudnia 2012 r. sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder oraz sędzia NSA Grzegorz Jankowski złożyli do akt sprawy oświadczenia, z których wynika, że nie istnieją ani to przesłanki wymienione w art. 18 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ani też okoliczności tego rodzaju, że mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość, co do ich bezstronności w rozpoznawanej sprawie.