Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z.W. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 grudnia 2016 r., sygn. akt II SA/Gl 714/16 o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziów w sprawie ze skargi Z. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia w sprawie oddania gruntu w użytkowanie wieczyste postanawia oddalić zażalenie
Wyrokiem z dnia 21 października 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Z.W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K.z dnia [...] maja 2016 r. w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia w sprawie oddania gruntu w użytkowanie wieczyste.
W nadanym na poczcie w dniu 15 listopada 2016 r. piśmie procesowym skarżący zawarł m.in. wniosek o wyłączenie sędziów sędziego NSA Bonifacego Bronkowskiego, sędziego WSA Grzegorza Dobrowolskiego oraz sędziego WSA Elżbiety Kaznowskiej.
Wezwaniem z dnia 22 listopada 2016 r. zobowiązano skarżącego do uzupełnienia braku formalnego tego wniosku poprzez podanie przyczyny uzasadniającej wyłączenie powyższych sędziów oraz powołanie okoliczności lub dowodów uprawdopodobniających istnienie tej przyczyny. W wezwaniu wyznaczono termin 7 dni na udzielenie odpowiedzi, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Wezwanie to zostało skutecznie doręczone skarżącemu w dniu 6 grudnia 2016 r.
W siedmiodniowym terminie skarżący nadesłał do Sądu pismo procesowe z dnia 7 grudnia 2016 r., w którym wskazując na datę w/w wezwania sądowego podniósł szereg okoliczności związanych ze stanem faktycznym sprawy administracyjnej oraz rozprawy sądowej mającej miejsce w dniu 7 października 2016 r. w odrębnej sprawie zainicjowanej jego skargą, prowadzonej pod sygn. akt II SA/GI 704/16.
Zarządzeniem z dnia 20 grudnia 2016 r. Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach pozostawił bez rozpoznania powyższy wniosek o wyłączenie sędziów.
Powołując się na treść art. 20 § 1 i art. 46 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm. dalej zwanej p.p.s.a.), Sąd podniósł, że wniosek o wyłączenie sędziego, tak jak każde pismo procesowe, musi spełniać wymogi formalne określone w art. 46 p.p.s.a., a ponadto musi zawierać: a) wskazanie sędziego, którego przedmiotowe żądanie dotyczy, b) podanie przyczyny uzasadniającej wyłączenie, c) uprawdopodobnienie tej przyczyny wyłączenia przez wskazanie dowodów, które mają czynić prawdopodobnymi okoliczności podane przez stronę. Jeżeli wniosek strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania choćby jednego ze wskazanych powyżej warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania (art. 49 § 1 p.p.s.a.).
Sąd wskazał następnie, że w oparciu o tę regulację skarżący został wezwany do uzupełnienia braku formalnego jego wniosku o wyłączenie sędziów, jednak mimo prawidłowego wezwania, tego braku nie uzupełnił, będąc pouczony o konsekwencjach prawnych niedokonania wskazanej czynności.
W świetle tych okoliczności Sąd uznał, że wniosek skarżącego o wyłączenie od udziału w sprawie sędziego NSA Bonifacego Bronkowskiego, sędziego WSA Grzegorza Dobrowolskiego oraz sędziego WSA Elżbiety Kaznowskiej należało pozostawić bez rozpoznania, zgodnie z art. 49 § 2 p.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł Z.W., domagając się jego uchylenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie podlega oddaleniu.
W myśl art. 19 p.p.s.a., Sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Wniosek o wyłączenie sędziów powinien odpowiadać wymogom formalnym określonym w art. 46 p.p.s.a., a dodatkowo, zgodnie z treścią art. 20 p.p.s.a., zawierać uprawdopodobnienie przyczyny wyłączenia. W rozpoznawanej sprawie wniosek Z. W. nie odpowiadał wskazanym powyżej wymogom, skarżący został więc wezwany do uzupełnienia jego braków w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania (art. 49 § 2 p.p.s.a.). W zakreślonym terminie strona nie uzupełniła braków formalnych wniosku. Skarżący nie podał bowiem konkretnych i obiektywnych okoliczności wyłączenia w stosunku do każdego sędziego, a tym samym okoliczności tych nie uprawdopodobnił.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach był zobowiązany pozostawić wniosek o wyłączenie wskazanych sędziów bez rozpoznania, na podstawie art. 49 § 2 p.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zaskarżone zarządzenie odpowiada prawu i na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 i art. 198 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.