Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 listopada 2016 r., sygn. akt: II SA/Wa 1638/16 o odrzuceniu skargi A.K. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [..] lipca 2016 r., nr [..], znak: [..] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6193 Funkcjonariusze Straży Granicznej
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 14 listopada 2016 r., sygn. akt: II SA/Wa 1638/16 odrzucił, wniesioną z uchybieniem terminu, skargę A.K. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [..] lipca 2016 r., nr [..] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Sąd I instancji ustalił, że A.K. pismem nadanym w dniu 26 sierpnia 2016 r. wniósł skargę na powyżej powołane postanowienie Ministra (którego odpis doręczono skarżącemu w dniu 27 lipca 2016 r.) bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga została przesłana do organu w dniu 2 września 2016 r. Skarżący złożył skargę z uchybieniem trzydziestodniowego terminu przewidzianego w art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), który upłynął w dniu 26 sierpnia 2016 r. O zachowaniu terminu do wniesienia skargi decyduje bowiem w takiej sytuacji data przekazania (nadania) skargi przez sąd właściwemu organowi administracji publicznej.

Skarżący wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, domagając się jego uchylenia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie posiada usprawiedliwionych podstaw.

Jak słusznie wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, stosownie do przepisów art. 53 § 1 oraz art. 54 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. W niniejszej sprawie, jak wynika wprost z akt, skarga została skierowana bezpośrednio do Sądu, wbrew pouczeniu zawartemu przy doręczonym postanowieniu.

Naczelny Sąd Administracyjny podziela, leżący u podstaw zaskarżonego postanowienia szeroko w orzecznictwie przedstawiany pogląd, że w sytuacji wniesienia skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego, o zachowaniu terminu do wniesienia skargi decyduje data nadania tej skargi przez Sąd pod adres właściwego organu. Wprawdzie żaden z przepisów ustawy nie przewiduje obowiązku przekazania błędnie skierowanej skargi do właściwego organu, jednakże przyjmuje się, że taki obowiązek na sądzie spoczywa. Orzecznictwo zarówno Sądu Najwyższego (na tle podobnych w procedurze sądowoadministracyjnej uregulowań odnośnie do składania środków odwoławczych w postępowaniu cywilnym), jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego wyraźnie opowiedziało się za takim stanowiskiem (wyroki NSA: z dnia 3 grudnia 2007 r., I OSK 248/07, LEX nr 470146 i z dnia 20 maja 2008 r., II FSK 426/07, LEX nr 489100; postanowienia NSA: z dnia 30 stycznia 2008 r., II FSK 1724/06, LEX nr 453371; z dnia 15 kwietnia 2008 r., II GSK 295/08, LEX nr 505331; z dnia 29 maja 2008 r., I FSK 631/08, LEX nr 505351; z dnia 26 czerwca 2008 r., I OZ 463/08, LEX nr 493793). Pogląd ten przyjmuje za właściwy także doktryna (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2004, s. 103; Komentarz do art. 54 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, A. Kabat [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LEX). Prawidłowo zatem Sąd I instancji przekazał błędnie skierowaną skargę Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, zobowiązując organ do udzielenia odpowiedzi na skargę i przesłania akt w terminie 30 dni od jej otrzymania, stosownie do art. 52 § 1 i 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zauważyć należy, że skarga został przez skarżącego nadana w ostatnim dniu terminu przewidzianego do jej wniesienia, a wpłynęła do Sądu już po upływie terminu, co wykluczało możliwość jej przekazania organowi w dacie gwarantującej skarżącemu zachowanie terminu do jej wniesienia.

Sąd I instancji właściwie ocenił, że skarga wniesiona została z uchybieniem terminu, o którym mowa w przepisie art. 53 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tym samym zaskarżone postanowienie nie narusza prawa. Podnoszone w zażaleniu okoliczności nie miały znaczenia dla weryfikacji prawidłowości oceny dokonanej przez Sąd I instancji.

Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zażalenie oddalił.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6193 Funkcjonariusze Straży Granicznej
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji