Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Ministra Infrastruktury na zarządzenie Sędziego Przewodniczącego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1651/10 o pozostawieniu bez rozpoznania odpowiedzi na skargę Ministra Infrastruktury w sprawie ze skargi Z. W., H. L., D. K., J. A., A. K. i P. K. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2010 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: uchylić zaskarżone zarządzenie.
Pismem z dnia 13 sierpnia 2010 r. (data stempla pocztowego) Minister Infrastruktury złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odpowiedź na skargę Z. W., H. L., D. K., J. A., A. K. i P. K. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2010 r., Nr [...], w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. Pismo to zostało podpisane "z upoważnienia Ministra Infrastruktury" przez Zastępcę Dyrektora Departamentu Orzecznictwa R. R. Załączono stosowne upoważnienie tegoż Ministra.
W wykonaniu zarządzenia Sędziego Przewodniczącego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 października 2010 r., wezwano Ministra Infrastruktury do uzupełnienia braków formalnych odpowiedzi na skargę poprzez podpisanie tejże odpowiedzi przez Ministra osobiście, w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania. Wezwanie to pozostało bez odpowiedzi Ministra Infrastruktury.
Zaskarżonym zarządzeniem z dnia 16 listopada 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1651/10, Sędzia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pozostawił bez rozpoznania odpowiedź Ministra Infrastruktury na skargę wniesioną przez Z. W., H. L., D. K., J. A., A. K. i P. K. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia 2 czerwca 2010 r., w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
W ocenie Sędziego Przewodniczącego, przepis art. 35 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) nie może stanowić podstawy do udzielenia pełnomocnictwa procesowego osobie, która wniosła odpowiedź na skargę w niniejszej sprawie, gdyż po pierwsze, odpowiedź na skargę została wniesiona w imieniu Ministra Infrastruktury działającego jako naczelny organ administracji państwowej, a po drugie, osoba, która podpisała odpowiedź na skargę nie jest pracownikiem strony niniejszego postępowania, lecz państwowej jednostki organizacyjnej (urzędu Ministerstwa Infrastruktury).
W dalszych obszernych wywodach Sędzia Przewodniczący uzasadniał twierdzenie, że odpowiedź na skargę nie została podpisana przez należycie umocowanego pełnomocnika, co uzasadnia pozostawienie tego pisma bez rozpoznania.
Na to zarządzenie Minister Infrastruktury złożył zażalenie rozwijając argumenty na okoliczność, że niezasadne jest wzywanie go do podpisania osobiście odpowiedzi na skargę, skoro pismo to podpisał upoważniony pracownik urzędu obsługującego organ, według ustalonych wewnętrznie (pozostających w zgodzie z przepisami prawa) zasad reprezentacji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zgodnie z art. 49 § 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu w postępowaniu sądowoadministracyjnym wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej.