Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 2609/13 o odmowie przyznania G. K. prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi G. K. i J. K. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 2609/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił G. K. przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że z oświadczenia wnioskodawcy wynika, że posiada on dom o pow. 695,8m2, mieszkanie o pow. 84,50m2 oraz nieruchomości o pow. 3,42ha i 2,05ha. Utrzymuje się wyłącznie z dochodów w wysokości 1 916 zł brutto miesięcznie uzyskiwanych z tytułu emerytury przez pozostającą z nim we wspólnym gospodarstwie domowym żonę. Skarżący wyjaśnił także, że nie osiąga obecnie dochodów z gospodarstwa rolnego ani najmu lokali. Na okoliczność braku dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych w roku 2011 oraz w okresie od 1 października 2010 r. do 31 grudnia 2010 r. wnioskodawca przedłożył zaświadczenia z Urzędu Skarbowego w C. z dnia 19 lipca 2011 r. oraz 10 września 2012 r. Wskazał również, iż posiada środki pieniężne w wysokości 938.263,24 zł, które wpłynęły na jego konto z tytułu odszkodowania za przejętą nieruchomość, a ponadto, że otrzymał dopłatę bezpośrednią do gruntów rolnych za rok 2012 w wysokości 1359,18 zł. Skarżący podał także, iż uzyskuje pomoc z ośrodka opieki społecznej kierowaną do swoich lokatorów. W 2013 r. wysokość uzyskiwanych dopłat z tego tytułu wynosiła od 476 do 587 zł miesięcznie. W ramach informacji odnoszących się do ciążących na nim zobowiązań finansowych skarżący podał, że w 2011 r., na mocy decyzji właściwego organu podatkowego, której kopię złączył do wniosku o prawo pomocy, został obciążony podatkiem rolnym w wysokości 14.045 zł. Skarżący wyjaśnił także, że jego miesięczne stałe koszty utrzymania wynoszą 1.250,27 zł, a ponoszenie wydatków niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania gospodarstwa domowego udokumentował załączonymi do wniosku kopiami dowodów wpłaty za energię elektryczną oraz fakturami VAT (woda, ścieki, dostawa gazu, telefon). Do wniosku skarżący załączył ponadto wyciągi z rachunków bankowych swoich oraz żony za okres styczeń - wrzesień 2013 r. oraz informację w sprawie depozytów bieżących, z której wynika, że na dzień złożenia wniosku o prawo pomocy (tj. 30 października 2013 r.) na dwóch rachunkach w [...] skarżący posiadał zgromadzone środki w wysokości 839.169, 22 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmawiając przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie stwierdził, że nie można przyjąć, że skarżący wykazał, że nie jest w stanie samodzielnie wypełnić obowiązku poniesienia kosztów związanych ze swoim udziałem w postępowaniu, w którym na skarżącym ciąży obowiązek uiszczenia (solidarnie wraz z J. K.) wpisu stałego od skargi w wysokości 200 zł, zaś pozostałe koszty sądowe każdorazowo nie przekroczą kwoty 100 zł, zaś ich uiszczenie rozłożone będzie w czasie.
W odniesieniu do żądania ustanowienia adwokata stwierdzono, że nie może zostać ono uwzględnione, gdyż wysokość środków pozostających na rachunkach bankowych skarżącego w dniu wystąpienia z wnioskiem o prawo pomocy, tj. 839.169,22 zł, świadczy o tym, że skarżący jest w stanie we własnym zakresie ponieść koszty działania w sprawie profesjonalnego pełnomocnika procesowego ustanowionego z wyboru. Okoliczność, że zgromadzone na rachunku bankowym środki pochodzą głównie z odszkodowania uzyskanego za przejętą nieruchomość nie stoi na przeszkodzie do ich wykorzystania w celu regulowania tak prywatnoprawnych, jak i publicznych zobowiązań finansowych strony, w tym zobowiązań wynikających z faktu wszczęcia przez skarżącego postępowania sądowoadministracyjnego. Kwota wypłaconego odszkodowania nie stanowi bowiem prawnie wydzielonych zasobów finansowych strony, których sposób dysponowania przez ich właściciela podlega jakiejkolwiek reglamentacji prawnej. Nieprawdą jest również, jakoby kwota ta nie była wystarczająca dla ustanowienia pełnomocnika posiadającego umiejętności poprowadzenia sprawy z zakresu odszkodowań.