Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 2609/13 o odmowie przyznania J. K. prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi G. K. i J. K. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 2609/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił J. K. przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że z oświadczenia wnioskodawcy wynika, że jest on właścicielem przedwojennego domu o pow. 80m2, w złym stanie technicznym, usytuowanego na działce o pow. 839m2, a ponadto garażu i pomieszczenia gospodarczego. W skład majątku skarżącego wchodzą oszczędności w wysokości 81.000 zł zgromadzone na dwóch lokatach bankowych, a także oszczędności w wysokości 950.000 zł pozyskane z tytułu odszkodowania za przejętą nieruchomość. Skarżący wskazał, że utrzymuje się z emerytury w wysokości 4.542 zł (brutto) miesięcznie, zaś jego żona osiąga dochody z emerytury w wysokości 1.968 zł (brutto) miesięcznie. W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że jest osobą przewlekle chorą, o ograniczonych zdolnościach do poruszania się.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmawiając przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie stwierdził, że nie można uznać, że wnioskodawca wykazał, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, w szczególności, że nie posiada zdolności do uiszczenia (solidarnie z G. K.) wpisu od skargi w wysokości 200 zł, jak również innych, przyszłych kosztów sądowych, których wysokość każdorazowo nie przekroczy 100 zł, zaś ich uiszczenie rozłożone będzie w czasie.
Ponadto wskazano, że środki wpływające do budżetu domowego skarżącego oraz zgromadzone na lokatach bankowych (950.000 zł i 81.000 zł), pozostające do jego dyspozycji są na tyle wysokie, że nie można też uznać, że skarżący nie ma możliwości pokrycia we własnym zakresie, równolegle z kosztami sądowymi, wydatków związanych z działaniem w sprawie pełnomocnika ustanowionego z wyboru. Okoliczność, że zgromadzone na jednej z lokat środki pochodzą głównie z odszkodowania uzyskanego za przejętą nieruchomość nie stoi na przeszkodzie do ich wykorzystania w celu regulowania tak prywatnoprawnych, jak i publicznych zobowiązań finansowych strony, w tym zobowiązań wynikających z faktu wszczęcia przez skarżącego postępowania sądowoadministracyjnego. Tym bardziej fakt posiadania drugiej lokaty w wysokości 81.000 zł nie może stanowić okoliczności świadczącej o ubóstwie skarżącego i konieczności przerzucenia kosztów na Państwo, tylko z tego względu, że wolą skarżącego jest wyremontowanie z tych środków domu.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł J. K., wnosząc o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zasadą ogólną postępowania przez sądami administracyjnymi jest ponoszenie przez stronę kosztów tego postępowania związanych z jej udziałem w sprawie (art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a."). Z kolei zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 i 2 P.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.