Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa , nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Zgierski po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2020 r., sygn. akt I SA/Wa 321/17 o umorzeniu zawieszonego postępowania sądowego w sprawie ze skargi E.B. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Pismem z [...] stycznia 2017 r. E.B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] grudnia 2016 r. w przedmiocie umorzenia postępowania.

Postanowieniem z 7 września 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zawiesił postępowanie sądowe z uwagi na niemożność nadania sprawie dalszego biegu z powodu braku dokumentów, z których wynikałoby umocowanie dla adw. M.M. i adw. E.N. do występowania w postępowaniu przed sądem administracyjnym w charakterze kuratora.

Pismem z [...] lipca 2019 r. skarżąca wystąpiła o podjęcie zawieszonego postępowania. Po rozpoznaniu wniosku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 5 września 2019 r. odmówił podjęcia zawieszonego postępowania, a Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 5 maja 2020 r. oddalił zażalenie na to rozstrzygnięcie.

Postanowieniem z 29 września 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie umorzył postępowanie sądowe, wskazując, że pomimo upływy 3 lat od zawieszenia postępowania nie ustały przyczyny jego zawieszenia co uniemożliwia nadanie sprawie dalszego biegu.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem skarżąca złożyła zażalenie, domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 130 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej: ppsa, sąd umarza zawieszone postępowanie, jeżeli wniosek o podjęcie postępowania zawieszonego na zgodny wniosek stron albo z przyczyn wskazanych w art. 125 § 1 pkt 3, nie został zgłoszony w ciągu trzech lat od dnia wydania postanowienia o zawieszeniu.

Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy, należy wskazać, że do zawieszenia postępowania sądowego doszło z przyczyn wskazanych w art. 125 § 1 pkt 3 w zw. z art. 12 ppsa, tj. w sytuacji, gdy na skutek braku lub wskazania złego adresu uczestnika postępowania lub niewykonania przez uczestnika postępowania innych zarządzeń nie można nadać sprawie dalszego biegu. Skarżąca wprawdzie w trakcie biegu trzyletniego terminu do podjęcia zawieszonego postępowania wprawdzie złożyła wniosek o jego podjęcie, ale wniosek ten okazał się nieskuteczny ze względu na nieustanie przyczyny zawieszenia postępowania, co zostało potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 5 maja 2020 r., sygn. akt I OZ 244/20. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w sytuacji takiej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie prawidłowo umorzył po upływie trzyletniego terminu zawieszone postępowanie na podstawie art. 130 § 1 pkt 1 ppsa. Tym samym w rozpoznawanej sprawie brak było podstaw do uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Na marginesie powyższych rozważań, w związku z argumentacją skarżącej zawartą w uzasadnieniu zażalenia, należy wyjaśnić, że w myśl art. 128 § 2 ppsa jeżeli w ciągu roku od dnia wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania nie zgłoszą się lub nie zostaną wskazani następcy prawni zmarłego, a postępowanie nie zostanie podjęte z udziałem zarządcy sukcesyjnego, sąd może z urzędu zwrócić się do sądu spadku o ustanowienie kuratora spadku, chyba że kurator taki już wcześniej został ustanowiony. Analiza zacytowanego przepisu wskazuje, że możliwość, a nie obowiązek, wystąpienia do sądu spadku o ustanowienie kuratora spadku materializuje się w sytuacji, gdy nie został on już wcześniej ustanowiony. Ustanowienie zatem kuratora, jak miało to miejsce w rozpoznawanej sprawie, pozbawia zatem sąd administracyjny uprawnienia do zwrócenia się o ustanowienie takiego kuratora.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ppsa, orzekł jak w postanowieniu.

Strona 1/1