Dnia 25 czerwca 2021 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2020 r., sygn. akt I SA/Wa 46/17 o umorzeniu zawieszonego postępowania sądowego w sprawie ze skargi E. B. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: oddalić zażalenie.
Pismem z dnia 1 grudnia 2016 r. E.B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] listopada 2016 r. w przedmiocie umorzenia postępowania.
Postanowieniem z dnia 7 września 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zawiesił postępowanie sądowe z uwagi na niemożność nadania sprawie dalszego biegu z powodu braku dokumentów, z których wynikałoby umocowanie dla adw. M. M. i adw. E. N. do występowania w postępowaniu przed sądem administracyjnym w charakterze kuratora.
Pismem z dnia 24 lipca 2019 r. skarżąca wystąpiła o podjęcie zawieszonego postępowania.
Po rozpoznaniu wniosku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 5 września 2019 r. odmówił podjęcia zawieszonego postępowania, a Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 6 marca 2020 r. oddalił zażalenie na to postanowienie.
Postanowieniem z dnia 29 września 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie umorzył postępowanie sądowe, wskazując, że pomimo upływy 3 lat od zawieszenia postępowania nie ustały przyczyny jego zawieszenia, co uniemożliwia nadanie sprawie dalszego biegu.
Na powyższe postanowienie zażalenie wniosła E.B., domagając się jego uchylenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 130 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, (t.j.: Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej jako "p.p.s.a."), sąd umarza zawieszone postępowanie, jeżeli wniosek o podjęcie postępowania zawieszonego na zgodny wniosek stron albo z przyczyn wskazanych w art. 125 § 1 pkt 3, nie został zgłoszony w ciągu trzech lat od dnia wydania postanowienia o zawieszeniu.
W rozpoznawanej sprawie do zawieszenia postępowania sądowego doszło z przyczyn wskazanych w art. 125 § 1 pkt 3 w zw. z art. 12 p.p.s.a., tj. w sytuacji, gdy na skutek braku lub wskazania złego adresu uczestnika postępowania lub niewykonania przez uczestnika postępowania innych zarządzeń nie można nadać sprawie dalszego biegu. Skarżąca wprawdzie w trakcie biegu trzyletniego terminu do podjęcia zawieszonego postępowania złożyła wniosek o jego podjęcie, ale wniosek ten okazał się nieskuteczny ze względu na nieustanie przyczyny zawieszenia postępowania, co zostało potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 6 marca 2020 r., sygn. akt I OZ 188/20.
Wobec powyższego uznać należy, że w sytuacji takiej Sąd I instancji prawidłowo umorzył po upływie trzyletniego terminu zawieszone postępowanie na podstawie art. 130 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Tym samym w rozpoznawanej sprawie brak było podstaw do uchylenia zaskarżonego postanowienia.
Odnosząc się zaś do argumentacji strony zawartej w zażaleniu, wyjaśnić trzeba, że w myśl art. 128 § 2 p.p.s.a., jeżeli w ciągu roku od dnia wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania nie zgłoszą się lub nie zostaną wskazani następcy prawni zmarłego, a postępowanie nie zostanie podjęte z udziałem zarządcy sukcesyjnego, sąd może z urzędu zwrócić się do sądu spadku o ustanowienie kuratora spadku, chyba że kurator taki już wcześniej został ustanowiony. Analiza zacytowanego przepisu wskazuje, że możliwość, a nie obowiązek, wystąpienia do sądu spadku o ustanowienie kuratora spadku materializuje się w sytuacji, gdy nie został on już wcześniej ustanowiony. Ustanowienie kuratora - jak miało to miejsce w rozpoznawanej sprawie - pozbawia zatem sąd administracyjny uprawnienia do zwrócenia się o ustanowienie takiego kuratora.
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. oddalił zażalenie.