Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 9 lipca 2009 r., sygn. akt II SAB/Bk 70/08 odrzucające wniosek J. B. o wyłączenie sędziego A. S. od udziału w sprawie ze skargi J. P. na bezczynność Burmistrza S. w przedmiocie informacji publicznej postanawia: odrzucić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku postanowieniem z dnia 9 lipca 2009 r. odrzucił wniosek J. B. o wyłączenie sędziego A. S. od udziału w sprawie ze skargi J. P. na bezczynność Burmistrza S. w przedmiocie informacji publicznej.
W uzasadnieniu postanowienia podano, że pismem z dnia 6 lipca 2009 r. J. B., nie będący stroną ani uczestnikiem postępowania wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku o wyłączenie sędziego A.S. od udziału w przedmiotowej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucając wniosek J. B. jako niedopuszczalny wskazał, że osobą legitymowaną do złożenia wniosku o wyłączenie sędziego jest każda ze stron postępowania w rozumieniu art. 12 p.p.s.a., a zatem także uczestnik postępowania (vide: J.P. Tarno [w]: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2004 r., s. 57).
W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie wnioskodawca nie spełnia kryterium podmiotowego do skutecznego złożenia wniosku o wyłączenie sędziego, bowiem nie jest w sprawie stroną ani uczestnikiem postępowania. Ponadto Sąd podniósł, że postanowieniem z dnia 10 marca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odmówił dopuszczenia J. B. do udziału w postępowaniu w charakterze pełnomocnika skarżącego i uczestników postępowania, a wywołane przez żalącego się postępowanie wpadkowe dotyczące prawa pomocy nie czyni go uczestnikiem postępowania głównego.
Z tych względów wniosek jako pochodzący od osoby nieuprawnionej został odrzucony na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 64 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.)
Zażalenie na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku wniósł J. B.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jako niedopuszczalne podlegało odrzuceniu.
Jak stanowi art. 194 § 1 p.p.s.a. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem jest: (1) przekazanie sprawy innemu sądowi administracyjnemu; (2) wstrzymanie lub odmowa wstrzymania wykonania decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, o których mowa w art. 61; (3) zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania; (4) odmowa sporządzenia uzasadnienia wyroku; (5) sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa; (6) oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego; (7) odrzucenie skargi kasacyjnej; (8) odrzucenie zażalenia; (9) zwrot kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej; (10) ukaranie grzywną.
W powyższym katalogu nie zostało uwzględnione postanowienie odrzucające wniosek o wyłączenie sędziego. Brak jest też w p.p.s.a. odrębnego przepisu stwierdzającego wprost, że w takim przypadku przysługuje zażalenie. Skoro ani art. 194 § 1, ani żaden inny przepis ustawy nie przewiduje prawa do wniesienia zażalenia na postanowienie odrzucające wniosek o wyłączenie sędziego, to zażalenie takie jest niedopuszczalne. Podkreślić bowiem trzeba, że dopuszczalności zażalenia nie można domniemywać. (por. postanowienie NSA z 15 września 2008 r., sygn. akt II OZ 856/08, ONSA i WSA 2009/2/22 oraz powołane tam orzecznictwo).
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 178 w zw. z art. 180 i art. 197 § 2 p.p.s.a. odrzucił zażalenie.