Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Gminy Z. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2014 r. o sygn. akt I SA/Wa 3107/14 w sprawie z wniosku Gminy Z. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Gminy Z. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] września 2014 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia: oddalić zażalenie.
Gmina Z., pismem z dnia [...] października 2014 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 23 września 2014 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość. Jednocześnie skarżąca wystąpiła z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W piśmie z dnia 9 grudnia 2014 r. Wojewoda Mazowiecki oświadczył, że w sprawie nie zostało wydane postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji stosownie do treści art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 17 grudnia 2014 r. o sygn. akt I SA/Wa 3107/14 wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wskazał, że stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Zgodnie zaś z treścią art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518 ze zm.), jeżeli w sprawach, o których mowa w przepisach działu III tej ustawy, z wyłączeniem art. 97 ust. 3 pkt 1, art. 122, art. 124 ust. 1a, art. 124b ust. 1, art. 126 i art. 132 ust. 1a zostanie wniesiona skarga do sądu administracyjnego, organ, który wydał decyzję, wstrzymuje z urzędu jej wykonanie postanowieniem, na które nie przysługuje zażalenie.
Jak wynikało z analizy akt niniejszej sprawy przez WSA materialnoprawną podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia stanowiły przepisy działu III ustawy o gospodarce nieruchomościami, tj. art. 98 ust. 3, art. 129 ust. 5 pkt 1 i art. 130 ust. 1 i 2 tej ustawy.
Biorąc powyższe pod uwagę oraz uwzględniając okoliczność, że organ nie wydał postanowienia w trybie przepisu art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami, WSA uznał, że w sprawie konieczne stało się wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Zażalenie na ww. postanowienie wnieśli H. M. i K. M. Ich zdaniem zaskarżona decyzja nie nadaje się do wykonania, jak również z uwagi na wykonanie utrzymanej nią decyzji Starosty W. z dnia 4 sierpnia 2014 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zaskarżone postanowienie odpowiada prawu.
Stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Odnosząc się do argumentów skarżących wskazać należy, że zaskarżona decyzja nadaje się do wykonania, gdyż wskutek utrzymania nią w mocy decyzji organu pierwszej instancji sentencja tej decyzji stała się wykonalna, a zatem moc obu aktów jest ze sobą powiązana. Wypada zauważyć zaś, że wykonalność decyzji o ustaleniu odszkodowania nie budzi wątpliwości skarżących, skoro podnoszą, że decyzja ta została wykonana.
Spostrzec należy, że wbrew stanowisku skarżących, wykonanie decyzji w postaci czynności polecenia przelewu kwoty określonej w jej treści - nie sprawia, że Sąd nie ma możliwości wstrzymania wykonania takiej decyzji. Jedynie skutkiem wstrzymania jej wykonania jest dopuszczalność żądania przez Gminę zwrotu przekazanej sumy, a to z uwagi na to, że czynność została oparta na decyzji, której wykonanie zostało wstrzymane. W analizowanym przypadku czynność wykonania decyzji nie jest nieodwracalna.
Z tych przyczyn, na podstawie art. 197 § 1 i 2 w zw. z art. 184 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji