Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Gminy O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1884/09 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Gminy O. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2009 r., Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przekazaniu mienia gminie postanawia: oddalić zażalenie.
Gmina O. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2009 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej.
W skardze zawarty został również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku podano, że wykonanie decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji może skutkować podważaniem prawa własności Gminy, zaprzeczeniem wiary i rękojmi księgi wieczystej urządzonej dla działki nr [...], gdzie jako właściciel wpisana jest Gmina. Skarżąca podała, że na przedmiotowej nieruchomości znajdują się boisko do piłki nożnej i dwa boiska do piłki siatkowej mieszkańców O., w większości zrzeszonych w Ludowym Zespole Sportowym. W ciągu ostatnich 14 lat Gmina łożyła na utrzymanie tych obiektów znaczne środki z własnego budżetu dokonując licznych konserwacji i remontów, jako zobowiązana na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym do zaspokajania potrzeb społeczności lokalnej w zakresie sportu.
Zdaniem Gminy O., wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować utratę tego mienia uniemożliwiając realizację tego obowiązku, a co najmniej utrudnić lub wstrzymać jego realizację na dłuższy okres czasu. To z kolei może rodzić uzasadnione roszczenia członków społeczności lokalnej. Nie sposób też ominąć skutku w postaci urządzenia księgi wieczystej i ujawnienia tam Gminy O.. Fakt ten pozwalał na czerpanie korzyści finansowych z udostępniania własnego majątku innym podmiotom. Ewentualne zakwestionowanie podstawy posiadania tego majątku może rodzić roszczenia podmiotów i osób trzecich o zwrot tych korzyści, co spowoduje powstanie szkody na rzecz Gminy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 12 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1884/09, na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), odmówił Gminie O. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, wskazując, że obawy skarżącej, iż następcy prawni dokonają wpisu prawa własności na swoją rzecz, co w konsekwencji da im możliwość zbycia lub obciążenia nieruchomości, są przedwczesne i niepewne.
W ocenie Sądu I instancji podstaw do wstrzymania nie dawały też ogólnikowe argumenty wnioskodawcy dotyczące utraty korzyści majątkowych czerpanych z udostępniania innym podmiotom obiektów sportowych, czy roszczeń osób trzecich o zwrot korzyści. Twierdzenia Gminy O. w tym zakresie nie zostały bowiem skonkretyzowane na tyle, aby można je było ocenić, z punktu widzenia przesłanek z art. 61 § 3 P.p.s.a. Danych na potwierdzenie tej argumentacji nie dostarczają też akta sprawy. Same więc obawy Gminy o przyszłe losy przedmiotowego mienia nie mogły stanowić podstawy do uwzględnienia wniosku.
Odnosząc się do faktu poczynienia przez Gminę nakładów na utrzymanie obiektów sportowych, Sąd wojewódzki podkreślił, że nakłady te- co do zasady - mogą być rozliczone dobrowolnie pomiędzy stronami lub w sytuacji spornej, w postępowaniu cywilnym przed sądem powszechnym.