Zażalenie na postanowienie WSA w Poznaniu w sprawie ze skargi na bezczynność Wielkopolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Poznaniu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Ciąglewicz /spr./ po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. akt II SAB/Po 89/14 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi T. K. na bezczynność Wielkopolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Poznaniu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie strona 1/2

Dnia 27 września 2015 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wpłynął wniosek T. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego i ustanowienia adwokata.

Postanowieniem z dnia 19 października 2015 r. sygn. akt II SAB/Po 89/14 referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu umorzyła postępowanie wywołane ww. wnioskiem o przyznanie prawa pomocy.

Skarżący zakwestionował powyższe postanowienie referendarza sądowego z dnia 19 października 2015 r.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 3 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Sąd wskazał, że obecnie rozpoznawany wniosek o przyznanie prawa pomocy jest kolejnym wnioskiem strony w tym przedmiocie. Sąd podkreślił, że jeżeli po uprawomocnieniu się postanowienia odmawiającego zwolnienia od kosztów sądowych złożono ponowny wniosek w tym samym przedmiocie, podlega on merytorycznemu rozpoznaniu. Wniosek należy uwzględnić, jeśli w wyniku zmiany okoliczności doszło do spełnienia przesłanek potrzebnych do przyznania prawa pomocy. Sąd w takiej sytuacji jest zobowiązany do porównania wniosku złożonego pierwotnie i argumentacji przywoływanej przez wnioskodawcę w toku pierwotnego postępowania o przyznanie prawa pomocy z powtórnym wnioskiem w tym zakresie. Ponowne rozstrzygnięcie w przedmiocie prawa pomocy jest dopuszczalne, ale tylko z uwagi na takie okoliczności, które powstały później i w sposób zasadniczy zmieniają sytuację strony. Innymi słowy, złożenie przez stronę kolejnego wniosku o przyznanie prawa pomocy nie obliguje sądu do dokonywania ponownej oceny sytuacji materialnej wnioskującego w kontekście przesłanek z art. 246 P.p.s.a. Rolą sądu jest bowiem w takim przypadku zbadanie, czy strona powołała nowe (zmienione) okoliczności, które mogłyby wpłynąć na zmianę dotychczasowego stanowiska sądu. W tego typu sytuacjach nie jest więc możliwe dokonywanie odmiennych ocen kondycji finansowej strony na podstawie tożsamych elementów stanu faktycznego, tj. w oparciu o analogiczną do zawartej we wcześniejszym wniosku argumentację. W związku z tym, jeżeli podmiot ubiegający się o przyznanie prawa pomocy nie wskaże jakichkolwiek nowych okoliczności, bądź też podane przez niego fakty nie będą na tyle znaczące, aby mogły doprowadzić do odmiennych od dotychczasowych ocen, uwzględnienie wniosku strony nie będzie możliwe.

Sąd dokonując oceny zasadności ponownego wniosku o przyznanie prawa pomocy uznał, iż skarżący nie wykazał, że jego sytuacja materialna, po dacie rozpoznania pierwszego wniosku, uległa zmianie, która mając postać istotnej zmiany, umożliwiałaby uwzględnienie wniosku poprzez przyznanie prawa pomocy. Strona w treści wniosku ponowiła wszystkie podniesione wcześniej okoliczności, a w uzasadnieniu sprzeciwu (nazwanego zażaleniem) zawarła właściwie inwektywy pod adresem referendarz sądowej, co zwalnia Sąd od ustosunkowywania się do nich (por. postanowienie NSA z dnia 13 sierpnia 2015 r. sygn. akt I OZ 947/15, zapadłe wcześniej w tej sprawie; CBOSA). Wszystkie okoliczności przywołane we wniosku podlegały już ocenie sądu, który ostatecznie nie stwierdził podstaw do przyznania stronie prawa pomocy, a NSA właśnie ww. postanowieniem z dnia 13 sierpnia 2015 r. sygn. akt I OZ 947/15 oddalił zażalenie. Sąd podkreślił, że skarżący, kierując do Sądu ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy nie powołał się na zmianę swojej dotychczasowej sytuacji materialnej.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji