Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lutego 2008 r. sygn. akt II SA/Wa 1994/06 o odrzuceniu zażalenia w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie ochrony danych osobowych postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 12 lutego 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie M. K. na postanowienie tego Sądu z dnia 15 listopada 2007 r. odrzucającego skargę kasacyjną strony od wyroku z dnia 4 lipca 2007 r. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że skarżąca, pomimo prawidłowego pouczenia, sporządziła osobiście zażalenie na postanowienie odrzucające jej skargę kasacyjną, tym samym naruszyła nakaz wynikający z art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a, zgodnie z którym zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej winno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, przy czym odpowiednie zastosowanie znajduje przepis art. 175 § 2 P.p.s.a.
Zażalenie na postanowienie z dnia 12 lutego 2008 r. wniosła M. K., domagając się jego uchylenia i stwierdzając, że zmuszona została do sporządzenia osobiście zarówno skargi kasacyjnej jak i zażalenia na postanowienie o jej odrzuceniu, bowiem pełnomocnik wyznaczony dla strony z urzędu odmówił w ostatnim dniu terminu sporządzenia skargi kasacyjnej przedstawiając jedynie opinię o braku podstaw do wystąpienia z tym środkiem zaskarżenia. Skarżąca podkreśliła, iż zarówno skarga kasacyjna jak i zażalenie były wyrazem niezadowolenia z nierównego traktowania obywateli przez prawo.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie posiada usprawiedliwionych podstaw.
Art. 194 § 4 P.p.s.a. w sposób jednoznaczny określa, iż zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej winno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, podkreślając jednocześnie, iż odpowiednie zastosowane znajduje przepis art. 175 § 2 P.p.s.a., w których określony został katalog podmiotów zwolnionych od obowiązku zachowania przymusu adwokacko-radcowskiego. M. K., pomimo pouczenia udzielonego jej przez Sąd I instancji, sporządziła osobiście zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 listopada, którym odrzucona została skarga kasacyjna, również sporządzona osobiście przez stronę. Z akt sprawy nie wynika, aby M. K. była adwokatem lub radcą prawnym, ani którymkolwiek z podmiotów wskazanych w art. 175 § 2 P.p.s.a. Zasadnym zatem było stanowisko Sądu I instancji, który uznał, iż zażalenie skarżącej było niedopuszczalnym, zaś postanowienie o jego odrzuceniu odpowiada prawu.
Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.