Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. D. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 lutego 2008 r., sygn. akt II SA/Wr 645/06 w sprawie ze skargi D. D. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia postanawia: odrzucić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt II SA/Wr 645/06 oddalił skargę D. D. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia.
W dniu 26 lutego 2007 r. skarżący wystąpił o sporządzenie uzasadnienia powyższego orzeczenia. Wyrok wraz z uzasadnieniem został doręczony D. D. w dniu 3 kwietnia 2007 r. Wobec niewniesienia skargi kasacyjnej wyrok stał się prawomocny z dniem 9 maja 2007 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2007 r. - na wniosek skarżącego - przyznał mu prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie radcy prawnego.
Okręgowa Izba Radców Prawnych w W. jako pełnomocnika D. D. wyznaczyła radcę prawnego A. S., informując skarżącego, że pełnomocnik podejmie czynności w sprawie po udzieleniu mu stosownego pełnomocnictwa (pismo z dnia 28 maja 2007 r. k. 57). Radca Prawny A. S. pismem z dnia 8 lutego 2008 r. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o zwolnienie go z obowiązku reprezentowania D. D.i, gdyż skarżący dotychczas nie udzielił mu pełnomocnictwa przewidzianego w art. 244 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.). O powyższym pełnomocnik z urzędu zawiadomił także Okręgową Izbę Radców Prawnych w W..
Pismem z dnia 14 stycznia 2008 r. skarżący wniósł o zawieszenie postępowania w niniejszej sprawie na podstawie art. 125 § 1 ustawy P.p.s.a., z uwagi - jak podał - na toczącą się przez Europejskim Trybunałem Praw Człowieka sprawę nr 458/07, w ramach której dochodzi uznania przepisów o tzw. przymusie adwokacko - radcowskim, (w tym takich przepisów jak art. 175 § 1 i art. 194 § 4 ustawy P.p.s.a), "za naruszające Konwencję".
Postanowieniem z dnia 19 lutego 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił zawieszenia postępowania z wniosku D. D.. Podał przy tym, iż zgodnie z treścią art. 125 § 1 pkt 1 ustawy P.p.s.a. sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym. Rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego postępowania, jeżeli orzeczenie, które zapadnie w tym drugim postępowaniu, będzie stanowić podstawę rozstrzygnięcia w zawieszonym postępowaniu sądowoadministracyjnym. W takim przypadku występuje tzw. zagadnienie wstępne (kwestia prejudycjalna), przez które w postępowaniu sądowoadministracyjnym należy rozumieć przeszkodę powstającą lub ujawniającą się w toku postępowania sądowego, której usunięcie jest istotne z punktu widzenia możliwości realizacji celu postępowania sądowoadministracyjnego i ma bezpośredni wpływ na wynik tego postępowania (zob. T. Woś, H. Knysiak - Malczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2008, wydanie 2, s. 457).
Niniejsza sprawa została zakończona wyrokiem oddalającym skargę D. D.. Jej rozstrzygnięcie nie zależy już od wyniku innego postępowania np. toczącego się przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka. Brak zatem podstaw do zawieszenia w tej sprawie postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a.