Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia U. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2015 r., sygn. akt I SAB/Wa 500/15 o odrzuceniu skargi U. J. na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2015 r., sygn. akt I SAB/Wa 500/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę U. J. na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wezwaniem (uznanym za skutecznie doręczone z dniem 5 listopada 2015 r.) wezwano skarżącą do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi. Pomimo upływu zakreślonego terminu skarżąca nie uiściła wymaganego wpisu.
Wobec powyższego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 oraz art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.", odrzucił skargę.
Zażalenie na powyższe postanowienie, uzupełnione pismem z dnia 16 lutego 2016 r., wniosła U. J., podnosząc że wpis sądowy został uiszczony prawidłowo, bowiem do skargi na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi zostały dołączone znaki opłaty sądowej w wysokości 100 zł.
W tej sytuacji, zdaniem wnoszącej zażalenie, brak było podstaw do wzywania do uzupełnienia braków formalnych skargi, a w konsekwencji do jej odrzucenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 220 § 1 i 3 P.p.s.a. Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd.
W rozpoznawanej sprawie wpis od skargi nie został uiszczony w wyznaczonym terminie, a zatem właściwie Sąd I instancji odrzucił skargę na podstawie art. 220 § 3 P.p.s.a.
Odnosząc się do argumentów podnoszonych w zażaleniu wskazać należy, że zgodnie z art. 219 § 2 P.p.s.a. zdanie pierwsze, opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. W orzecznictwie sądów administracyjnych powszechnie przyjęte zostało stanowisko, zgodnie z którym brak jest możliwości uiszczenia opłaty sądowej, w tym wpisu, w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w innej formie, niż wskazana w przepisie art. 219 § 2 P.p.s.a. Dotyczy to w szczególności uiszczenia opłaty znakami opłaty sądowej (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 czerwca 2010 r., sygn. akt I OSK 853/10, z dnia 14 maja 2010 r., sygn. akt II FZ 137/10 oraz z dnia 4 kwietnia 2008 r., sygn. akt II OZ 289/08).
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.