Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 2011/12 w sprawie ze skargi S. K., K. K. i K. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie
Pismem z dnia 12 listopada 2013 r. S. K., K. K. i K. K. po raz kolejny wystąpili do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy.
W dniu 4 grudnia 2013 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) - w odpowiedzi na wezwanie Sądu - wniosek o przyznanie prawa pomocy został złożony na urzędowych formularzach PPF, tj. jeden formularz dotyczący stanu rodzinnego, majątkowego i dochodów został złożony przez K. K. i K. K. oraz drugi formularz został złożony przez S. K.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 23 grudnia 2013 r., na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 165 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012r., poz. 270, ze zm., dalej w skrócie: "P.p.s.a."), odmówiono przyznania S. K. prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Odpis ww. postanowienia wraz z uzasadnieniem został doręczony S. K. w dniu 7 stycznia 2014 r.
Zarządzeniem z dnia 23 grudnia 2013 r. referendarz sądowy wezwał - na podstawie art. 255 P.p.s.a. - K. K. i K. K. do uzupełnienia formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez wyjaśnienie, czy dochody oraz wydatki uzyskiwane przez wnioskodawców oraz pozostałe osoby znajdujące się we wspólnym gospodarstwie domowym w zakresie swojej wysokości uległy zmianie w stosunku do informacji przedstawionych w poprzednim wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Wezwanie referendarza sądowego zostało doręczone K. K. i K. K. w dniu 7 stycznia 2014 r.
W dniu 14 stycznia 2014 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) S. K., K. K. i K. K. nadesłali pismo procesowe, w którym oświadczyli, że ich sytuacja materialna i bytowa uległa pogorszeniu w stosunku do informacji przedstawionej w ostatnim wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 3 lutego 2014 r. - na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 165 P.p.s.a. - odmówiono przyznania K. K. i K. K. prawa pomocy, bowiem nie wskazano nowych okoliczności, które mogłyby skutkować odmienną oceną sytuacji materialnej i rodzinnej wnioskodawców, w kontekście istnienia przesłanek przyznania prawa pomocy. Oświadczenia i dane ujawnione we wniosku wskazują, iż nie uległy zmianie okoliczności faktyczne, które były podstawą wydania wcześniejszych postanowień o odmowie przyznania wnioskodawcom prawa pomocy.
Odpisy ww. postanowienia wraz z uzasadnieniem - przesłane przy piśmie z dnia 5 lutego 2014 r. - doręczone zostały K. K. i K. K. w dniu 11 lutego 2014 r.
W dniu 18 lutego 2014 r. K. K., K. K. i S. K. złożyli sprzeciw od postanowienia przesłanego przy piśmie z dnia 5 lutego 2014 r. Wskazali, że zaskarżone postanowienie jest dla nich krzywdzące i niesprawiedliwe.
Postanowieniem z dnia 6 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 2011/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił sprzeciw S. K. od postanowienia referendarza sądowego z dnia 23 grudnia 2013 r. Sąd I instancji uznał, że S. K. sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego złożyła razem z K. K. i K. K. w piśmie z dnia 18 lutego 2014 r. Tym samym, zdaniem Sądu, sprzeciw został złożony z uchybieniem terminu, który upłynął w dniu 14 stycznia 2014 r.