Złożenie skargi kasacyjnej równocześnie z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia , która nie została sporządzona przez adwokata i radcę prawnego , jest brakiem formalnym tego wniosku, do usunięcia którego sąd winien wezwać stronę przez zobowiazanie jej na podstawie art. 49 § 1 p.p.s.a. do złożenia skargi kasacyjnej sporządzonej przez adwokata lub radcę prawnego w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jan Kacprzak po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 1151/07 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] maja 2007 r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania postanawia uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
UZASADNIENIE:
W dniu [...] lutego 2008 r. W. K. złożył osobiście do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pismo, w którym zawarł wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w jego sprawie wyroku z dnia 14 listopada 2007 r. oraz zawarł treść samej skargi kasacyjnej. Pismo to podpisał sam skarżący. W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu skarżący podniósł, iż jest obłożnie chory, nie może chodzić, a jego żona ostatnio uległa wypadkowi i także ma problemy z poruszaniem się, w związku z czym złożenie skargi kasacyjnej w ustawowym terminie było niemożliwe.
Postanowieniem z dnia 4 marca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił W. K. przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, stwierdzając, iż okoliczności podane przez skarżącego nie wskazują na brak jego winy w uchybieniu terminu. Strona obowiązana jest bowiem do zachowania szczególnej staranności przy załatwianiu swoich spraw, co oznacza, że w przypadku wystąpienia określonej przeszkody winna podjąć wszelkie możliwe środki do jej przezwyciężenia. Skarżący jednak nie wykazał aby podjął stosowne działania, tym samym nie uprawdopodobnił braku swojej winy w uchybieniu terminu.
Na powyższe postanowienie W. K. w ustawowym terminie wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie. Do zażalenia załączył liczną dokumentację lekarską potwierdzającą zły stan zdrowia jego i jego żony oraz podkreślił, że wskazane dokumenty dowodzą, iż w okresie po wydaniu wyroku ani on ani żona "nie mieli możliwości należycie zajmować się swoimi sprawami osobistymi, w tym sprawą będącą przedmiotem niniejszej sprawy". Ponadto skarżący podniósł, iż zgodnie z art. 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd administracyjny powinien udzielać stronom występującym w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczać ich o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań. W. K. podkreślił, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, doręczając mu odpis wyroku z dnia 14 listopada 2007 r., nie pouczył go o możliwości przywrócenia terminu ani o trybie składania i wymogach takiego wniosku, w związku z czym wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej złożony przez skarżącego nie był pełny. Zdaniem W. K. Sąd I instancji zbyt formalistycznie potraktował przedmiotowy wniosek i bezzasadnie odmówił przywrócenia terminu. Ponadto skarżący zwrócił uwagę, iż do chwili obecnej Sąd Wojewódzki nie rozpoznał jego wniosku o przyznanie prawa pomocy zawartego we wniosku o przywrócenie terminu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu strona wnosi do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, przy czym w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu oraz równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a.). W orzecznictwie sądów administracyjnych powszechnie przyjmuje się, że jeżeli równocześnie z wnioskiem o przywrócenie terminu strona nie dokonała czynności procesowej, w stosunku do której występuje o przywrócenia terminu, to taki wniosek dotknięty jest brakiem formalnym podlegającym uzupełnieniu, a sąd winien wezwać stronę w trybie art. 49 § 1 p.p.s.a. do uzupełnienia tego braku w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2005 r. sygn. akt I OZ 437/05 opubl. w ONSA/WSA z 2006 r. nr 1 poz. 6, czy też z dnia 15 grudnia 2005 r. sygn. akt I FZ 648/05 niepubl.).