Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch (spr.) po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnadministracyjnej zażalenia M. D., U. J., D. K. i J. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 1226/09 wstrzymujące wykonanie decyzji Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w sprawie ze skargi Miasta P. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej postanawia: 1) uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania; 2) nie uwzględnić wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 23 października 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 1226/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na wniosek skarżącego Miasta P., wstrzymał wykonanie decyzji Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej. W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powołaną decyzję Ministra Infrastruktury Miasta P. zawarło wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W motywach wniosku podano, że wnioskodawcy stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej, mający możliwość dysponowania nieruchomością objętą postępowaniem, dokonają wtórnego obrotu, przenosząc jej własność na rzecz osób trzecich jeszcze przed zakończeniem postępowania sądowoadministracyjnego. Jeżeli nabywcy będą w dobrej wierze, Miasto P. może bezpowrotnie utracić swoje prawa do nieruchomości, na której znajduje się budynek mieszkalny z lokalami przydzielonymi najemcom na podstawie decyzji administracyjnej.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że wniosek skarżącego Miasta P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji odpowiada treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) powoływanej dalej jako "P.p.s.a.". W ocenie Sądu, wniosek jest uzasadniony, ponieważ stwierdzenie nieważności decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości oznacza, iż podmiot wywłaszczony był bez przerwy i jest nadal jej właścicielem; może zatem wykonywać wszelkie uprawnienia płynące z prawa własności nieruchomości objętej decyzją o wywłaszczeniu. Tym samym Miasto P. wykazało, że wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody.

Od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uczestnicy postępowania - M. D., U. J., D. K. i J. Z. złożyli zażalenie, zarzucając:

1) naruszenie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - P.p.s.a przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, a w konsekwencji dowolne przyjęcie, iż w sprawie zachodzą przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, tj. zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oraz pominięcie okoliczności, że przedmiotowa decyzja nie nadaje się do wykonania, a więc nie można wstrzymać jej wykonania;

2) naruszenie zasady równego traktowania stron w postępowaniu sądowym, przez wydanie zaskarżonego postanowienia jedynie na podstawie wniosku Miasta P. o wstrzymanie wykonania decyzji, bez przesłania skargi wraz z zawartym w niej wnioskiem uczestnikom postępowania i przez to uniemożliwienie im wzięcia czynnego udziału i zajęcia odpowiedniego stanowiska w sprawie.

Wskazując na te zarzuty uczestnicy wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenie od skarżącego na rzecz uczestników postępowania solidarnie kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Strona 1/2